Komu ufa młodzież akademicka? Wybrane aspekty społecznego zaufania

Autor: Małgorzata Mikut
Rok: 2019
Numer: 2
Strony: 236-249
DOI: 10.34767/PP.2019.02.18

Abstrakt

Charakterystyki współczesnego pokolenia wskazują, że ma ono niski poziom zaufania do większości instytucji publicznych, jak i do osób spoza „bliskiego” kręgu społecznego. Priorytetem znacznej grupy młodzieży jest umacnianie przyjaźni i rozwój własnych zainteresowań aniżeli aktywne uczestniczenie w życiu społecznym. Zrównoważony rozwój natomiast wymaga spełnienia co najmniej dwóch warunków definiujących kapitał społeczny: wzajemnego zaufania ludzi i znacznego udziału wolontariatu w populacji osób aktywnych zawodowo, czyli zaangażowania społecznego. Powstaje zatem „luka” między realizacją jednostkowego interesu a działaniami dla „wspólnej sprawy”. Taka sytuacja powoduje określone następstwa. Tekst jest próbą wskazania wybranych aspektów zaufania społecznego młodzieży akademickiej oraz związanych z tym konsekwencji.

Słowa kluczowe

Bibliografia

Bauman Z. (2008). Zindywidualizowane społeczeństwo. Przeł. O i W. Kubińscy. Gdańsk: Gdańskie Wydaw­nictwo Psychologiczne.

Bochno E., Jaskulska S. (2013). Szkolne zasoby zaufania. W: M. Dudzikowa, R. Wawrzyniak-Beszterda, S. Jaskulska, M. Marciniak i in. (red.), Oblicza kapitału społecznego uniwersytetu. Diagnoza – interpe­tacje – konteksty. Kraków: Impuls.

Burdziej S. (2001). Blaski i cienie kapitału społecznego. Kapitał społeczny. Od zaufania do zaangażowania. Znak, 668(1), 16-22.

Czerepaniak-Walczak M. (2006). Pedagogika emancypacyjna,. Rozwój świadomości krytycznej. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Czerepaniak-Walczak M. (2007). Dorastanie do integracji myślenia i działania – wybrane aspekty kształto­wania świadomości krytycznej. W: F. Bereźnicki, J. Świrko-Pilipczuk (red.), Integracja nauczania i wy­chowania. Szczecin: Wydawnictwo „ZAPOL”.

Czerepaniak-Walczak M. (2018). Proces emancypacji kultury szkoły. Warszawa: Wolters Kluwer.

Elias N. (2008). Społeczeństwo jednostek. Przeł. J. Strawiński. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Goban-Klas T. (2011). Wartki nurt mediów. Ku nowym formom społecznego życia informacji. Kraków: Towa­rzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas.

Gromkowska-Melosik A. (2007). Ściągi, plagiaty, fałszywe dyplomy. Studium z socjopatologii edukacji. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Marody M. (2014). Jednostka po nowoczesności. Perspektywa socjologiczna. Warszawa: Wydawnictwo Na­ukowe Scholar.

Mikut M. (2013). Do kogo ma zaufanie polska młodzież?. W: M. Czerepaniak-Walczak, E. Perzycka (red.), Zaufanie w szkole w społeczeństwie sieciowym. Szczecin: Wydawnictwo „ZAPOL”.

Mikut M. (2014). What Information is Trusted by Polish Students. W: M. Czerepaniak-Walczak, E. Perzycka (red.), Media and Trust – Theoretical and Practical Contexts. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwer­sytetu Szczecińskiego.

O zaufaniu i nieufności, Komunikat z badań nr 35/2018 (CBOS).

Putnam R.D. (1995). Demokracja w działaniu. Tradycje obywatelskie we współczesnych Włoszech. Przeł. J. Szacki. Kraków: Znak.

Putnam R.D. (2008). Samotna gra w kręgle. Upadek i odrodzenie wspólnot lokalnych w Stanach Zjednoczo­nych. Przeł. P. Sadura, S. Szymański, przedmowa M. Ziółkowski. Warszawa: Wydawnictwa Akademic­kie i Profesjonalne.

Szafraniec K. (2012). Dojrzewający obywatele dojrzewającej demokracji. O stylu politycznej obecności mło­dych. Warszawa: Instytut Obywatelski.

Sztompka P. (2016). Kapitał społeczny. Teoria przestrzeni międzyludzkiej. Kraków: Znak.

Tapscott D. (2010). Cyfrowa dorosłość. Jak pokolenie sieci zmienia nasz świat. Przeł. P. Cypryański. Warsza­wa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Zaangażowanie społeczne Polek i Polaków. Wolontariat, filantropia, 1% i wizerunek organizacji samorządo­wych. Raport z badania 2013. Stowarzyszenie Klon/Jawor (2014).