Samotność seniorów - kategoria oswojona i nieoswojona. O potrzebie rewitalizacji życia - wartości, odpowiedzialności, kultury…, w perspektywie filmu „Pora umierać”
, Teresa Wilk Rok: 2019
Numer: 2
Strony: 273-288
DOI: 10.34767/PP.2019.02.21
Abstrakt
Jednym z wielu obrazów współczesności jest codzienne funkcjonowanie osób starszych. Ta grupa społeczna jawi się często jako osoby o bogatych doświadczeniach, dysponujące czasem wolnym, czy jednak zawsze i w pełni szczęśliwe? Ten pogodny wizerunek trzeba dopełnić trudną sytuacją materialną, dysfunkcjami w sferze zdrowotnej, oraz – czego często nie widać wprost – samotnością, która jest najbardziej dotkliwym doświadczeniem. Niniejszy tekst jest próbą zainteresowania społeczeństwa – młodszych grup wiekowych – przedmiotowym zagadnieniem oraz wskazania potrzeby rewitalizacji życia seniorów, poprzez własną aktywność oraz wieloaspektową edukację, którą winny być objęte także młodsze pokolenia w celu kształtowania świadomości społecznej w danym zakresie. Propozycje praktycznych rozwiązań – aktywności i edukacji oparto zasadniczo na sztuce/filmie, muzyce, postrzegają sztukę nie tylko jako formę dopełnienia działań podejmowanych przez odpowiednie instytucje oraz samych zainteresowanych, ale też jako kierunek myślenia w sposobie myślenia i działań pomocowych.
Słowa kluczowe
Bibliografia
Bugajska B. (2005). Tożsamość człowieka w starości. Studium socjopedagogiczne. Szczecin: Wydawnictwo Uniwersytetu Szczecińskiego.
Bunda M. (2012). Demoniczna demografia. Polityka, 9.
Czerniawska O. (2007). Edukacja jako pomoc w rozwoju i ujęciu andragogiki i gerontologii. W: E. Marynowicz- Hetka (red.), Pedagogika Społeczna (s. 433-443). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Czerniawska O. (1988). Starość jako kontinuum życia. Studia Pedagogiczne, 53, 243-250.
Fromm E. (1970). Ucieczka od wolności. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Gadacz T. (2009). Historia filozofii XX wieku, t. 1. Kraków: Wydawnictwo Znak.
Gajda J. (2006). Samotność. W: T. Pilch (red.). Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
Herma M. (2018). To będzie kraj dla starych ludzi. Polityka, 21.
Jakiej pomocy potrzebują osoby starsze i kto jej im udziela? (2016). Komunikat z Badań. Warszawa: CBOS.
Kamiński A. (1976). Studia i szkice pedagogiczne. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Konieczna-Woźniak R., Tokaj A. (2004). Teoria wychowania do starości inspiracją do edukacji gerontologicznej przyszłych pedagogów. W: E. Marynowicz-Hetka, H. Kubicka, M. Granosik (red.), Aleksander Kamiński i jego twórczość pedagogiczna. Dyskusja o przeszłości wobec teraźniejszości i przyszłości. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Kyzioł A. (2008).Wędrówka przez piekło. Polityka, 31.
Lepalczyk I. (1996). Życie i dzieła Aleksandra Kamińskiego. Broszura pokonferencyjna. Acta Universitatis Lodziensis Folia Paedagogica et Psychologia, t. 36. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Ossowska M. (2000). Normy moralne. Próba systematyzacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Portret społeczno-demograficzny seniorów (2016). Komunikat z badań. Warszawa: CBOS.
Radlińska H. (1961). Pedagogika społeczna. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Schwarzenberg-Czerny U. (2018). Państwo teoretyczne. Polityka, 7.
Seniorzy a młodsze pokolenia – problemy życia codziennego. (2016). Komunikat z badań. Warszawa: CBOS.
Seniorzy w polskim społeczeństwie. (1999). Materiały GUS.
Sowa A. (2019). Dom w domu. Polityka, 2.
Sposoby spędzania czasu przez seniorów. (2016). Komunikat z badań. Warszawa: CBOS.
Stelmach M. (2007). Babcia z ogłoszenia. Polityka, 34.
Szarota Z. (2004). Gerontologia społeczna i oświatowa. Zarys problematyki. Kraków: Wydawnictwo Akademii Pedagogicznej.
Tokaj A. (2007). Starość jako problem i zagadnienie badań polskiej pedagogiki społecznej. W: Pedagogika społeczna po 1989 roku. Przemiany w nauce, obecność międzynarodowa, kręgi tematyczne prac badawczych. Katowice: Wydawnictwo Śląskiej Wyższej Szkoły Zarządzania im. gen. J. Ziętka.
Trafiałek E. (2001). Starość w zainteresowaniach badawczych pedagogiki społecznej – stan i zadania na przyszłość. Pedagogika Społeczna, 1.
Urbańczyk F. (1973). Problemy oświaty dorosłych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Wilk T. (2010). Rewitalizacja społeczna poprzez współczesną sztukę teatralną w ocenie reprezentantów (twórców i odbiorców) sztuki dramatycznej Legnicy, Nowej Huty i Wałbrzycha. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Wróblewski J. (2012). Prywatna apokalipsa. Polityka, 13.