Emocje i edutainment, czyli więcej pytań niż odpowiedzi

Abstrakt

Edutainment, czyli uczenie się poprzez rozrywkę, jest paradygmatem edukacyjnym wykorzystywanym już od kilkudziesięciu lat. Systematyczna praca badawcza prowadzona nad skutecznością edurozrywki i perswazyjnym charakterem narracji realizowana jest jednakże od niedawna. W pracach poświęconych edutainmentowi i uczeniu się z mediów masowych dominują badania ilościowe. W artykule dokonano zestawienia teorii edutainmentu i socjologii emocji, wskazując na istniejące „niewiadome” w obszarze badań nad edutainmentem. Zasygnalizowano również ograniczenia dotychczasowych analiz wynikające z przyjętej metodologii badań.

Słowa kluczowe

Bibliografia

Barbalet J.M. (2004). Emotion, Social Theory and Social Structure. A Macrosociological Approach. Cambridge: Cambridge University Press.

Czerner A., Nieroba E. (2011). Wybrane nurty teoretyczne w socjologii emocji. W: A. Czerner, E. Nieroba (red.), Studia z socjologii emocji. Podręcznik akademicki. Opole: Wyd. Uniwersytetu Opolskiego.

Falkowski A., Maruszewski T., Nęcka E. (2008). Procesy poznawcze. W: J. Strelau, D. Doliński (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki. T. I. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Fleming E. (1974). Unowocześnienie systemu dydaktycznego. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

Harris R.J. (2004). A Cognitive Psychology of Mass Communication. New Jersey-London-Mahwah: Lawrence Erlbaum Associates.

Klebaniuk J. (2002). Efekt kultywacji u polskich telewidzów. W: W. Jakubowski, E. Zierkiewicz (red.), Edukacyjne konteksty kultury popularnej. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Kołodziejczyk A. (2007). Teoria kultywacji w badaniu skutków oglądania telewizji. W: D. Kubicka, A. Kołodziejczyk, Psychologia wpływu mediów. Wybrane teorie, metody, badania. Kraków: Wyd. „Impuls”.

Konecki K.T. (2014). Socjologia emocji według Thomasa Scheffa. W: K.T. Konecki, B. Pawłowska (red.), Emocje w życiu codziennym. Analiza kulturowych, społecznych i organizacyjnych uwarunkowań ujawniania i kierowania emocjami. Łódź: Wyd. Uniwersytetu Łódzkiego.

Kozłowski T. (2006). Ułuda racjonalności? O emocjonalnych podstawach społecznego funkcjonowania człowieka. Kultura i Społeczeństwo, 1-2.

Lutz A.C. (2012). Emocje, rozum i wyobcowanie. Emocje jako kategoria kulturowa. W: M. Rajtar, J. Straczuk (red. nauk.), Emocje w kulturze. Warszawa: Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Narodowe Centrum Kultury.

Maruszewski T., Doliński D., Łukaszewski W., Marszał-Wiśniewska M. (2008). Emocje i motywacja. W: J. Strelau, D. Doliński (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki. T. I. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Moyer-Gusé E. (2008). Toward a Theory of Entertainment Persuasion: Explaining the Persuasive Effects of Entertainment – Education Messages. Communication Theory, 18.

Moyer-Gusé E., Nabi L.R. (2010). Explaining the Effects of Narrative in an Entertainment Television Program: Overcoming Resistance to Persuasion. Human Communication Research, 36.

Murphy S.T., Frank L.B., Moran M.B., Patnoe-Woodley P. (2011). Involved, Transported, or Emotional? Exploring the Determinants of Change in Knowledge, Attitudes, and Behavior in Entertainment-Education. Journal of Communication, 61.

Okoń W. (1998). Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej. Warszawa: Wyd. Akademickie „Żak”.

Papa M.J., Singhal A., Law S., Pant S., Sood S., Rogers E.M., Shefner-Rogers C.L. (2000). Entertainment-Education and Social Change: An Analysis of Parasocial Interaction, Social Learning, Collective Efficacy, and Paradoxal Communication. Journal of Communication, Autumn.

Pawlik W. (2011). O emocjach związanych z łamaniem norm moralnych i religijnych. W: A. Czerner, E. Nieroba (red.), Studia z socjologii emocji. Podręcznik akademicki. Opole: Wyd. Uniwersytetu Opolskiego.

Pawłowska B. (2014). Emocje społeczne w teorii Theodore’a Kempera. W: K.T. Konecki, B. Pawłowska (red.), Emocje w życiu codziennym. Analiza kulturowych, społecznych i organizacyjnych uwarunkowań ujawniania i kierowania emocjami. Łódź: Wyd. Uniwersytetu Łódzkiego.

Scherke K., Sociology of emotions. Zaczerpnięte 22 czerwca 2015. Strona internetowa http://www.eolss.net/sample-chapters/c04/e6-99a-11.pdf

Simlat-Żuk B. (2012). Emocje jako przedmiot badań socjologicznych. W: A. Figiel, Ł. Rogowski (red.), W tym szaleństwie jest metoda. Jak można badać społeczeństwo? Poznań: Wyd. Naukowe Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Slater M., Rouner D. (2002). Entertainment-Education and Elaboration Likelihood: Understanding the Processing of Narrative Persuasion. Communication Theory, 22.

Szczepański M.S. (2011). Zainteresowanie emocjami w myśli społecznej. W: A. Czerner, E. Nieroba (red.), Studia z socjologii emocji. Podręcznik akademicki. Opole: Wyd. Uniwersytetu Opolskiego.

Turner J.H., Stets J.E. (2009). Socjologia emocji. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN.

Zalewski A. (2003). Film i nie tylko: kognitywizm, emocje, reality show. Kraków: Universitas.