Sztuka uczenia się jako jedna z kluczowych kompetencji XXi wieku w obszarze andragogiki

Abstrakt

Niniejszy artykuł wpisuje się w zagadnienie opanowania sztuki uczenia się, które według Roberta Smitha jest niezbędne w funkcjonowaniu społeczeństwa XXI wieku. Tożsama umiejętność uczenia się jest jedną z ośmiu kluczowych kompetencji w uczeniu się przez całe życie, które zostały zdiagnozowane przez Parlament i Radę Europejską. Sprzyja ona wszelkim działaniom kształceniowym, dlatego też jest ona głównym tematem rozważań w dokumentach i raportach Unii Europejskiej. Współczesne społeczeństwo coraz częściej musi stawiać czoło wymaganiom związanym z ponownym przekwalifikowaniem się, dlatego też nadrzędną kluczową kompetencją XXI wieku jest umiejętność uczenia się.

Słowa kluczowe

Bibliografia

Barkowiak G. (2002). Skuteczny kierownik – model i jego empiryczna weryfikacja. Poznań: Wydawnictwo AE.

Biała Księga Komisji Europejskiej (1997). Nauczanie i uczenie się – na drodze do uczącego się społeczeństwa. Warszawa.

Delors J. (red). (1998). Edukacja jest w niej ukryty skarb. Raport dla UNESCO Międzynarodowej Komisji do spraw Edukacji dla XXI wieku.

Denek K. (1998). O nowy kształt edukacji. Toruń: Wydawnictwo Edukacyjne Akapit.

Dudzikowa M. (1993). Kompetencje autokreacyjne. Możliwości ich nabywania w toku studiów pedagogicznych. Edukacja. Studia. Badania. Innowacje, 4(44).

Dylak S. (1995). Wizualizacja kształcenia nauczycieli. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Edukacja dla Europy (1999). Warszawa: Raport Komisji Europejskiej, Komitet Prognoz „Polska 2000 PLUS” przy Prezydium PAN.

Filipowicz G. (2004). Zarządzanie kompetencjami zawodowymi. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.

Góralska R., Półturzycki J. (red.) (2004). Edukacja ustawiczna w szkole wyższej – od idei do praktyki. Płock-Toruń: Wyd. ITE.

Illeris K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.

Juchnowicz M. (red.) (2004). Kapitał ludzki a kształtowanie przedsiębiorczości. Warszawa: Poltekst.

Knowles M.S., Holton III E. F., Swanson A.R. (2009). Edukacja dorosłych – podręcznik akademicki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Komunikat Komisji Making a European Area Lifelong Learning Reality COM, 2001, 678 final 2.

Kopaliński W. (1994). Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych. Warszawa.

Kotarba-Kończugowska M. (2009). Innowacje pedagogiczne w międzynarodowych raportach edukacyjnych. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.

Kupusiewicz C., Kupusiewcz M. (2009). Słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Majewski T. (2012). Zarządzanie kompetencjami. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej.

Mayor F. (2001). Przyszłość świata. Warszawa.

Oleksyn T. (2006). Zarządzanie kompetencjami. Teoria i praktyka. Kraków.

Pilch T. (red.) (2003). Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku. Warszawa.

Sajkiewicz A. (red.) (2002). Jakość zasobów pracy. Kultura, kompetencje, konkurencyjność. Warszawa: Poltekst.

Smith R.M. (1982). Learning how to learn. NY: Englewood Cliffs Cambridge.

Smólka P. (2008). Kompetencje społeczne. Metody pomiaru i doskonalenie umiejętności interpersonalnych. Kraków.

Sujkowska Z., Życki A. (2009). Komisja Europejska wobec wyzwań współczesnego rynku pracy i miejsca na nim osób defaworyzowanych – Kształcenie dorosłych w ramach programu Grundtvig 2. Warszawa: Wyższa Szkoła Komunikowania i Mediów Społecznych im. Jerzego Giedroycia.

Tucholska K. (2005). Zagadnienia Kompetencji w psychologii. Roczniki Psychologiczne. Tom VIII(2).