Zastosowanie psychologii pozytywnej w edukacji
Rok: 2014
Numer: 2
Strony: 156-165
DOI: 10.34767/PP.2014.02.15
Abstrakt
Psychologia pozytywna, w przeciwieństwie do psychologii klinicznej, koncentrującej się na patologii oraz deficytach, skupiona jest na ludzkich siłach, cnotach oraz zaletach. Szeroko rozpowszechniony problem depresji i stresu wśród młodych ludzi, malejące zadowolenie z życia oraz pozytywna korelacja pomiędzy pozytywnymi emocjami a zaangażowaniem w naukę przemawiają za tym, aby nauka dobrostanu odbywała się w szkole. Artykuł składa się z dwóch części. Celem pierwszej części jest przedstawienie kwestii teoretycznych związanych z psychologią pozytywną. W części drugiej zaprezentowano programy szkolne, których założenia wyrosły na gruncie psychologii pozytywnej.
Słowa kluczowe
Bibliografia
Bauman Z. (2011). 44 listy ze świata płynnej nowoczesności. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Blum R. (2009). Psychologia pozytywna w praktyce. Warszawa: KDC.
Brendtro L., Brokenleg M., Bockern S. (2005). The Circle of Courage and Positive Psychology. Reclaiming children and youth, nr 14(3).
Carr A. (2004). Psychologia pozytywna. Poznań: Wydawnictwo „Zysk i S-ka”.
Ciżkowicz B. (2009). Wyuczona bezradność młodzieży. Bydgoszcz: Wydawnictwo UKW.
Csikszentmihalyi M. (2005). Przepływ. Psychologia optymalnego doświadczenia. Taszów: Moderator.
Czapiński J. (2004). Psychologiczne teorie szczęścia. W: J. Czapiński (red.), Psychologia pozytywna. Nauka o szczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Czapiński J. (2004). Wstęp. W: J. Czapiński (red.), Psychologia pozytywna. Nauka o szczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Dembo M. (1997). Stosowana psychologia wychowawcza. Warszawa: WSiP.
Dweck C. (2013). Nowa psychologia sukcesu. Warszawa: Wydawnictwo Muza S.A.
Filipiak E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: GWP.
Fortuna P. (2013). Pozytywna psychologia porażki. Sopot: GWP.
Frankl V. E. (2009). Człowiek w poszukiwaniu sensu. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca.
Hejnicka-Bezwińska T. (2008). Pedagogika ogólna. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
Hurlock E. (1925). An evaluation of certain incentives in school work. Journal of Educational Psychology, nr 16.
Kleszcz M., Łączyk M. (2012). Młodzież licealna wobec wartości, samotności i pasji. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
Korona K. (2013). Skłonność dziecka do prokrastynacji a jego środowisko wychowawcze. W: Z. B. Gaś (red.), Młodzież zagubiona – młodzież poszukująca. Lublin: Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Ekonomii i Innowacji.
Kwiatek P., Bajer P. (2013). Aplikacja psychologii pozytywnej w edukacji na przykładzie doświadczenia Geelong Grammar School (Australia). Przegląd Badań Edukacyjnych, nr 17(2).
Lipman M., Sharp A. M., Oscanyn F. S. (2008). Filozofia w szkole. Warszawa: CODN.
Majerek B. (red.) (2007). Zjawisko niechęci wobec szkoły. Studium empiryczne szkolnej absencji. Kraków: Wydawnictwo Naukowe AP.
Myers D. G. (2001). The American paradox: Spiritual Hunger in an age of plenty. New haven: Yale Nota Bene & Yale University Press.
Niemierko B. (2002). Egzaminy pożądane i niechciane. W: B. Niemierko, J. Brzdąk (red.), Dwa rodzaje oceniania szkolnego. Ocenianie wewnątrzszkolne i zewnątrzszkolne a jakość pracy szkoły. Katowice: OKE.
Obuchowska I. (2011). Szkoła moich marzeń. Psychologia w Szkole, 3(31).
Redlińska I. (2005). Niedojrzali jak dzieci, nerwowi jak dorośli. Rzeczpospolita, 16 listopada.
Seligman M., Ernst R., Gillham J., Reivich K., Linkins M. (2009). Positive education: positive psychology and classroom interventions. Oxford Review of Education, 34(3).
Seligman M. (2010). Optymizmu można się nauczyć. Poznań: Media Rodzina.
Seligman M. (2004). Psychologia pozytywna. W: J. Czapiński (red.), Psychologia pozytywna. Nauka o szczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Trzebińska E. (2008). Psychologia pozytywna. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne.
Woynarowska B. (2005). Zmiany w postrzeganiu przez uczniów środowiska psychospołecznego szkoły w Polsce w latach 1994-2002. Edukacja, 3 (91).