Aktywność edukacyjna jako główny wyznacznik aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym osób w okresie późnej dorosłości
Rok: 2014
Numer: 2
Strony: 201-212
DOI: 10.34767/PP.2014.02.18
Abstrakt
Celem artykułu jest podkreślenie konieczności zastanowienia się nad starością i procesem starzenia się w kontekście dynamicznego procesu starzenia się społeczeństw, a także ukazanie dróg i inicjatyw, za pomocą których można zachęcać, stymulować oraz inicjować podejmowanie różnych form aktywności przez osoby starsze, ze szczególnym uwzględnieniem aktywności edukacyjnej, która powinna w istotny sposób pomóc w przywróceniu tych osób do aktywnego życia w społeczeństwie. Zaprezentowane analizy mają charakter teoretyczno-empiryczny. Pierwsza część opracowania poświęcona została problematyce znaczenia aktywności w życiu osób starszych w kontekście przystosowania do starości i pomyślnego starzenia się, a także aktywności edukacyjnej seniorów na tle innych typów aktywności i jej znaczeniu w podejmowaniu aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym przez osoby starsze w świetle literatury przedmiotu. Teoretyczne rozważania zostały poszerzone o analizę wybranych wyników badań własnych autorki dotyczących podejmowania aktywności edukacyjnej i zawodowej przez osoby w wielu senioralnym w województwie kujawsko-pomorskim. Całość opracowania jest próbą ukazania, jak ważne jest zagadnienie podejmowania aktywności edukacyjnej przez osoby w wieku senioralnym i jak bardzo silnie jest ono związane z problematyką przystosowaniem do starości, a co za tym idzie, z aktywizowaniem osób starszych do podejmowania różnorodnych działań pozwalających na adaptację i dostosowanie się do nieustannie zmieniającej się rzeczywistości.
Słowa kluczowe
Bibliografia
Active Ageing; A Policy Framework (2002). A contribution of the World Health Organization to the Second United Nations World Assembly on Ageing, Madrid. Geneva.
Aleksander T. (1992). Potrzeby kulturalno-oświatowe ludzi dorosłych. W: T. Wujek (red.), Wprowadzenie do pedagogiki dorosłych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Czerniawska O. (1998). Style życia w starości. Łódź: Wydawnictwo Wyższej Szkoły humanistyczno-Ekonomicznej.
Czerniawska O. (2007). Szkice z andragogiki i gerontologii. łódź: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej.
Dzięgielewska M. (2006). Aktywność społeczna i edukacja w fazie starości. W: B. Szatur-Jaworska, P. Błędowski, M. Dzięgielewska (red.), Podstawy gerontologii społecznej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR.
Dyczewski L. (1994). Ludzie starzy i starość w społeczeństwie i kulturze. Lublin: Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Fabiś A. (2006). Edukacja seniorów – odpowiedź na wymagania współczesności. Edukacja Dorosłych, 1-2, 33-34.
Fabiś A. (2008). Aktywność kulturalno-oświatowa osób starszych. W: A. Fabiś (red.), Aktywność społeczna, kulturalna i oświatowa seniorów. Bielsko-Biała: Wyższa Szkoła Administracji.
Frąckowiak A. (2007). Edukacja seniorów w Stanach zjednoczonych. W: A. Fabiś (red.), Instytucjonalne wsparcie seniorów – rozwiązania polskie i zagraniczne. Bielsko-Biała: Wyższa Szkoła Administracji.
Halicka M., Halicki J. (2006). integracja społeczna i aktywność ludzi starszych. W: B. Szatur-Jaworska, P. Błędowski, M. Dzięgielewska (red.), Podstawy gerontologii społecznej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR.
Kaczmarczyk M., Trafiałek E. (2007). Aktywizacja osób w starszym wieku jako szansa na pomyślne starzenie. Gerontologia Polska, 4 (tom 15), s. 116-118.
Orzechowska G. (1999). Aktualne problemy gerontologii społecznej. Olsztyn: Wyższa Szkoła Pedagogiczna.
Perek-Białas J., Worek B. (2005). Aktywne starzenie się. Aktywna starość – określenie pojęć. W: J. Perek-Białas, B. Worek (red.), Aktywne starzenie się, aktywna starość. Kraków: Wydawnictwo AUREUS.
Roguska A. (2009). Edukacja permanentna osób dorosłych w starości. W: T. Zacharuk, B. Boczukowa (red.), Edukacja permanentna dorosłych w dobie przemian. Kielce: Wydawnictwo Akademii Podlaskiej.
Skibińska E. (2008). Proces kształcenia seniorów. W: A. Fabiś (red.), Aktywność społeczna, kulturalna i oświatowa seniorów. Bielsko-Biała: Wyższa Szkoła Administracji.
Turos L. (2004). Andragogika ogólna. Wyd. III rozszerzone. Warszawa: Nowe Wydawnictwo Polskie YPSYLON.
Wawrzyniak J.(2008). Aktywność edukacyjna jako styl życia w starości (i na emeryturze). W: R. Konieczna-Woźniak (red.), Dorosłość wobec starości. Oczekiwania – radości – dylematy. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.