Czasopismo wydawane pod patronatem Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN
Numer 2 / 2014

Dysleksja w mediach

Autor: Monika Chodyna-Santus
Rok: 2014
Numer: 2
Strony: 249-266
DOI: 10.34767/PP.2014.02.21

Abstrakt

W artykule przedstawiono analizę przekazów medialnych na temat dysleksji, koncentrując się na kontrowersjach i emocjach dotyczących zaburzenia występujących w opinii publicznej. Dostępna w mediach wiedza publicystyczna i potoczna stają się cennym źródłem informacji o nastrojach społecznych i postawach wobec dysleksji. Wymowa artykułów prasowych, wpisów na forach, blogach internetowych, grafika internetowa może wskazywać na niewłaściwe rozumienie zjawiska, negatywne postrzeganie osób z dysleksją czy na swego rodzaju „epidemię” czy „modę edukacyjną”. Takiemu postrzeganiu dysleksji przeciwstawiają się osoby nią dotknięte, ich rodziny oraz naukowcy zajmujący się badaniami nad zjawiskiem. W świetle rodzących się kontrowersji i polemik, licznie występujących w przekazach medialnych, potrzeba dalszych badań nad zjawiskiem, propagowanie rzetelnej wiedzy oraz wprowadzenie koniecznych zmian systemowych stają się warunkami niezbędnymi do pełnego zrozumienia zaburzenia.

Słowa kluczowe

dysleksja media pedagogika potoczna wiedza o dysleksji

Bibliografia

Anusiewicz J. (2013). Potoczność jako sposób doświadczania świata i jako podstawa wobec świata. W: G. Krasowicz-Kupis, Psychologia dysleksji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Anusiewicz J., Nieckula F. (red.) (1992). Język a kultura. Tom 5: Potoczność w języku i w kulturze. Wrocław: Wydawnictwo Wiedza o Kulturze.

Awe (2014, 06 07). Specjaliści biją na alarm: coraz więcej dzieci ma problemy z czytaniem i pisaniem. Gazeta Pomorska.

Banaszkiewicz-Zygmunt E. (red.) (2000). Leksykon PWN. Media. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Frith U. (2008). Rozwiązywanie paradoksów dysleksji. W: G. Reid, J. Wearmouth, Dysleksja. Teoria i praktyka (H. Kostyło, P. Kostyło, Tłumacze, strony 71-102). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Grzenia J. (2006). Komunikacja językowa w Internecie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Krzyszkowska R. (2010). Taktyka na dyslektyka. Przewodnik Katolicki, 39.

McQuail D. (2007). Teoria komunikowania masowego. Tłum. M. Bucholc, A. Szulżycka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Nalaskowski A. (2013, 12 9-15). W Sieci, strony 35-36.

Newsweek (2013, 04 25). dysleksja – choroba metropolii? Newsweek.

Odincowa O., Sklepik K. (2011, 08 19). Orzeczenie o dysleksji? Teraz dadzą na cały okres nauki! Głos Wielkopolski.

Ostrowicka-Miszewska, M. (2006). Jak porcelana rzucona o beton... Kraków: Oficyna Wydawnicza IMPULS.

Rutkowiak J. (1996). Wielość języków pedagogiki a problem jej tożsamości. W: T. Jaworska, R. Leppert (red.), Wprowadzenie do pedagogiki. Wybór tekstów (strony 19-35). Kraków: Oficyna Wydawnicza IMPULS.

Sowa B., Bieńkowska D., Grabarczyk A. (2006, 09 29). Pisać z błendami karzdemu uczniowi opłaca sie. Dziennik.

Suchecka J. (2013, 04 25). Epidemia dysleksji w dużych miastach. Gazeta Wyborcza.