Systematyzacja teoretycznych ujęć animacji społecznej

Abstrakt

Animacja społeczna jest procesem wyróżniającym się złożonym społecznym kontekstem. Przede wszystkim, stanowi ona czynnik ułatwiający komunikację społeczną i redukujący społeczne konflikty. Poprawia klimat społeczny, a w konsekwencji wpływa na efektywniejsze zaspokojenie aspiracji zarówno jednostek, jak i grup społecznych (społeczności lokalnych). Ponadto, umożliwia przystosowanie jednostek i grup do rozmaitych zmian (kulturalnych, socjalnych, technicznych, ekonomicznych). Prezentowany artykuł stanowi próbę przedstawienia zasadniczych aspektów rozstrzygnięć teoretycznych oraz kwestii praktycznych dotyczących animacji społecznej. Znaczna część pracy poświęcona została także osobie animatora i jego roli w procesie animacji. W dalszej kolejności scharakteryzowane zostały między innymi zasady rządzące procesem animacji i funkcje, jakie owa animacja winna spełniać. Całość zamyka analiza podstawowych barier i trudności typowych dla działań animacyjnych.

Słowa kluczowe

Bibliografia

Bernard P. (1988). Problematyka animacji społeczno-kulturalnej. W: M. Debesse, G. Mialaret (red.) Rozprawy o wychowaniu. Rola i kształcenie nauczycieli, edukacja permanentna, animacja. Warszawa: Wydawnictwo PWN.

Ilczuk D. (2002). Polityka kulturalna w społeczeństwie obywatelskim. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Jedlewska B. (1999). Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

Jedlewska B. (2003). Animacja jako strategia budowania partnerskiego modelu edukacji kulturowej w społecznościach lokalnych. W: M. Mendel (red.) Animacja współpracy środowiskowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.

Kargul J. (1997). Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.

Klimczak-Ziółek J. (2007). Animacja społeczna w teorii i praktyce. Wybrane zagadnienia. W: S. Pawlas-Czyż (red.) Praca socjalna wobec współczesnych problemów społecznych. Toruń: Wydawnictwo Edukacyjne „Akapit”.

Komorowska M., Rybotycka L. (1981). Animator przewodnikiem po sztuce i życiu. W: M. Tyszkowa (red.) Sztuka i dorastanie dziecka. Warszawa – Poznań: Wydawnictwo PWN.

Kopczyńska M. (1993). Animacja społeczno-kulturalna: podstawowe pojęcia i zagadnienia. Warszawa: Wydawnictwo Centrum Animacji Kulturalnej.

Okoń W. (1996). Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Żak.

Skrzypczak B. (2006). Metoda animacji społecznej – zasadnicze aspekty praktyki edukacyjnej. W: W. Theiss, B. Skrzypczak (red.) Edukacja i animacja społeczna w środowisku lokalnym. Warszawa: Wydawnictwo Centrum Wspierania Aktywności Lokalnej CAL.

Szmidt K.J. (2006). Problemy twórczości pomocy w tworzeniu w teorii działalności kulturalno-oświatowej i animacji społeczno-kulturalnej. W: B. Jedleńska (red.) Akademickie kształcenie animatorów i menadżerów kultury w Polsce. Lublin: Wydawnictwo Verba.

Żebrowski J. (1987). Zawód i osobowość animatorów kultury w świetle nowych koncepcji wychowania zintegrowanego. Gdańsk: Wydawnictwo Wojewódzki Ośrodek Kultury.