Analiza prac plastycznych dzieci z perspektywy klasycznego postrzegania piękna

Abstrakt

Głównym celem zaprezentowanych rozważań jest ukazanie specyficznych cech dzieła dziecięcego, nawiązujących do Wielkiej Teorii Piękna, za której główne wyznaczniki niezaprzeczalnie uznać należy proporcję, symetrię, ład i harmonię. dokonana analiza stanowi próbę odpowiedzenia na pytanie, czy dzieci tworząc swobodne prace plastyczne, dążą do pierwotnego kanonu piękna, którego znajomość stanowi podstawę wszelkiego rodzaju przedsięwzięć artystycznych. Proponowane rozważania poprzedzone zostały krótkim wstępem, obejmującym zjawisko definicyjnej polifoniczności pojęcia piękna, a także istotę analizowanego i prezentowanego problemu. Pierwsza część pracy stanowi próbę ukazania głównych wyznaczników klasycznej teorii piękna wraz z ogólnym, aczkolwiek koniecznym uzasadnieniem kierunku rozważań. Rozdział następny uznać należy za faktyczną analizę wybranych prac dziecięcych z uwzględnieniem podstawowych kategorii. Część podsumowującą i wieńczącą prezentowaną analizę stanowi natomiast rozdział trzeci.

Słowa kluczowe

Bibliografia

Alpatow M. (1968). Historia sztuki 1. Starożytność. Warszawa: Wydawnictwo Arkady.

Dantini M. (2007). Sztuka współczesna. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Dziamski G. (1988). Szkice o nowej sztuce. Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza.

Eco U. (2012). Historia piękna. Poznań: dom Wydawniczy REBIS.

Estreicher K. (1984). Historia sztuki w zarysie. Warszawa-Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Gloton R., Clero C. (1988). Twórcza aktywność dziecka. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

Hauser A. (1974). Społeczna historia sztuki i literatury. Tom 1 i 2. Warszawa: Państwowy instytut Wydawniczy.

Jankowski D. (red.) (1996). Edukacja kulturalna i aktywność artystyczna. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Lowenfeld V., Brittain W.L. (1977). Twórczość a rozwój umysłowy dziecka. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Ludwicka A., Kardos M. (2004). Perspektywa wg Strzemińskiego. Zapis referatu wygłoszonego w ramach XXXII Szkoły Matematyki Poglądowej „Konstrukcje”, Warszawa.

Nietzsche F. (2010). Narodziny Tragedyii, czyli hellenizm i pesymizm, łódź-Wrocław: Nietzsche Seminarium.

Szuman S. (1962). O sztuce i wychowaniu estetycznym. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych.

Zwolińska K., Malicki Z. (1999). Słownik terminów plastycznych. Warszawa: Wiedza Powszechna.