Kłopot badawczy zwany klasztorem kultury edukacji
Rok: 2011
Numer: 1
Strony: 18-29
DOI: 10.34767/PP.2011.01.02
Bibliografia
Barański J. (2010). Kulturoznawstwo postantropologią czy erzacem filozofii. W: W.J. Burszta, M. Januszkiewicz (red.) Kulturo-znawstwo. Dyscyplina bez dyscypliny. Warszawa: Wydawnictwo Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej "Academica".
Bruner J. (2006). Kultura edukacji. Przeł. T. Brzostkowska-Tereszkiewicz. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas.
Brzezińska A. (2006). Jerome S. Bruner: prekursor kształcenia wspomagającego rozwój. W: J. Bruner. Kultura edukacji. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas.
Buchowski M. (1990). Racjonalność. Translacja. Interpretacja. O badaniu myślenia magicznego w antropologii i filozofii brytyjskiej. Poznań: Wydaw. Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.
Buchowski M. (1993). Magia i rytuał. Warszawa: Instytut Kultury.
Burszta W. J. (2001). Teoria kultury, czyli „dłużej klasztora niż przeora”. W: B. Kotowa, J. Sójka, K. Zamiara (red.) Kultura jako przedmiot badań. Studia filozoficzno-kulturoznawcze. Poznań: Wydawnictwo Fundacji Humaniora.
Burszta W. J. (2002). O kulturze, kulturze popularnej i edukacji. W: W.J. Burszta, A. Tchorzewski (red.) Edukacja w czasach popkultury. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.
Burszta W. J. (2004). Różnorodność i tożsamość. Antropologia jako kulturowa refleksyjność. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.
Burszta W. J. (2008). Świat jako więzienie kultury. Pomyślenia. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Burszta W. J., Januszkiewicz M. (2010). Słowo wstępne: Kłopot zwany kulturoznawstwem. W: W.J. Burszta , M. Januszkiewicz (red.) Kulturo-znawstwo. Dyscyplina bez dyscypliny. Warszawa: Wydawnictwo Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej "Academica".
Hejnicka-Bezwińska T. (2008). Pedagogika ogólna. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
Januszkiewicz M. (2010). Nauki o kulturze a hermeneutyka. W: W.J. Burszta, M. Januszkiewicz (red.) Kulturo-znawstwo. Dyscyplina bez dyscypliny. Warszawa: Wydawnictwo Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej "Academica".
Kamińska M. (2007). Komunikacja komputerowo zapośredniczona w optyce społeczno-regulacyjnej teorii kultury: ewaluacja perspektyw. W: J. Fras (red.) Studia nad komunikacją popularną, międzykulturową, sieciową i edukacyjną. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Kmita J. (1977). Wykłady z logiki i metodologii nauk. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Kmita J. (1985). Sztuka i świat wartości. W: M. Tyszkowa, B. Żurakowski (red.) Wartości w świecie dziecka i sztuki dla dziecka. Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Kmita J. (1998). Jak słowa łączą się ze światem. Studium krytyczne neopragmatyzmu. Wyd. II, poprawione. Poznań: Instytut Filozofii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Kmita J. (2000). Wymykanie się uniwersaliom. Warszawa: Oficyna Naukowa.
Kmita J. (2007). Konieczne serio ironisty. O przekształcaniu się problemów filozoficznych w kulturoznawcze. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.
Kmita J (2007). Późny wnuk filozofii. Wprowadzenie do kulturoznawstwa. Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe.
Kobylińska E. (2010). Nauki o kulturze i przyszłość filozofii. W: W.J. Burszta, M. Januszkiewicz (red.) Kulturo-znawstwo. Dyscyplina bez dyscypliny. Warszawa: Wydawnictwo Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej "Academica".
Kowalczyk-Gnyp M. (2006). Między rozumieniem a postrzeganiem komunikacji dydaktycznej. Częstochowa: Wydawnictwo im. Stanisława Podobińskiego Akademii im. Jana Długosza.
Marquard O. (1994). Apologia przypadkowości. Studia filozoficzne. Przeł. K. Krzemieniowa. Warszawa: Oficyna Naukowa.
Pałubicka A. (2010). Kulturoznawstwo jako dyscyplina zintegrowana. W: W.J. Burszta, M. Januszkiewicz (red.) Kulturo-znawstwo. Dyscyplina bez dyscypliny. Warszawa: Wydawnictwo Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej "Academica".
Pałubicka A., Kowalski A.P. (red.) (2003). Konstruktywizm w humanistyce. Bydgoszcz: Oficyna Wydawnicza Epigram.
Pluta A. (2009). Umysł – kultura – edukacja. Uwagi na marginesie psychologii kulturalistycznej Jerome’a Brunera. W: A. Pluta (red.) Zamecka-Zalas O., Mielczarek F. (współ.). Humanistyka – Pedagogika – Edukacja. T. II. Myślenie o edukacji. Konteksty – Inspiracje – Aplikacje. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Lingwistycznej.
Pluta A. (2010). Kulturowe podstawy edukacji. Z problemów (wczesnego) wdrażania do uczestnictwa w kulturze. Częstochowa (w druku).
Tokarska-Bakir J. (2006). Repetytorium z człowieka. W: A. Barnard, Antropologia. Zarys teorii i historii. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Zamiara K. (2001). Skrytość kultury a świadomość indywidualna. W: K. Zamiara (red.) Skrytość kultury. Poznań: Wydaw. Fundacji Humaniora.
Zamiara K. (2007). Umysł: indywidualny czy społeczny? Wprowadzenie. W: K. Zamiara (red.) Czyj umysł? Krytyczne podejście do problemu podmiotowości. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.