Próba zainteresowania pedagogiki ogólnej uczeniem się w sytuacji poradniczej

Bibliografia

Alheit P. (2002). „Podwójne oblicze” całożyciowego uczenia się: dwie analityczne perspektywy „cichej rewolucji”. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 2(18).

Czerniawska O. (2007). Szkice z andragogiki i gerontologii. Łódź: Wyd. Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej.

Drabik-Podgórna V. (2009). Poradnictwo w perspektywie personalizmu dialogicznego. W: A. Kargulowa (red.) Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.

Drabik-Podgórna V. (2010). Tranzycja jako nowa kategoria biograficzna we współczesnym poradnictwie zawodowym. Edukacja Dorosłych, 1 (62).

Field J. (2003). Badania nad całożyciowym uczeniem się dorosłych, tendencje i perspektywy w świecie anglojęzycznym. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 1(21).

Gołębniak B. D. (2009). Aplikacje konstruktywizmu do poradoznawstawa. Inspiracje pedentologiczne. W: A. Kargulowa (red.) Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.

Hejnicka-Bezwińska T. (2008). Pedagogika ogólna. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Illeris K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Poznawcze, emocjonalne i społeczne ramy współczesnej teorii uczenia się. Tłum. Zespół, Wrocław: Wyd. Nauk. DSWE TWP.

Kargul J. (2001). Obszary pozaformalnej i nieformalnej edukacji dorosłych. Przesłanki do budowy teorii edukacji całożyciowej. Wrocław: Wyd. Nauk. DSWE TWP.

Kargulowa A. (red.) (2009). Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.

Kłodkowska J. (2010). Aplikacja konstruktywizmu do praktyki poradnictwa. Edukacja Dorosłych, 1(62).

Koščo J. (red.) (1987) Poradenska psychologia. Bratislava: Słovenskie Pedagogickie Nakladelstwo.

Kozielecki J. (1969). Rozwiązywanie problemów. Warszawa: PZWS.

Kulczycki M. (1998). Rozważania wokół zagadnień psychologicznego poradnictwa życiowego. Wrocław: Wyd. UWr.

Kurantowicz E. (2007). O uczących się społecznościach. Wybrane praktyki edukacyjne ludzi dorosłych. Wrocław: Wyd. Nauk. DSWE TWP.

Leppert R. (2005). Tożsamość młodzieży w społeczeństwie naśladowczym. W: R. Leppert, Z. Melosik, B. Wojtasik (red.) Młodzież wobec (nie)gościnnej przyszłości. Wrocław: Wyd. Nauk. DSWE TWP.

Malewski M. (2000). Modele pracy edukacyjnej z ludźmi dorosłymi. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 1(09).

Malewski M. (2010). Od nauczania do uczenia się. O paradygmatycznej zmianie w andragogice. Wrocław: Wyd. Nauk. DSWE TWP.

Meighan R. (1993). Socjologia edukacji. Tłum: E. Kiszkuro-Koziej. Z. Knutsen, P. Kwieciński. Toruń: Wyd. UMK.

Mendel M. (red.) (2006). Pedagogika miejsca. Wrocław: Wyd. Nauk. DSWE TWP.

Mielczarek M. (2010). W poszukiwaniu teoretycznych podstaw poradnictwa dla dorosłych. Spotkanie ze Spyrosem Kriwasem. Edukacja Dorosłych, 1(62).

Minta J. (2009). Poradnictwo światem uczenia się w perspektywie wybranych teorii andragogicznych. W: A. Kargulowa (red.) Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.

Nalaskowski A. (2002). Przestrzenie i miejsca szkoły. Kraków: Impuls.

Pietrasiński Z. (1983). Atakowanie problemów. Warszawa: Nasza Księgarnia.

Ratajczak Z. (2008). Psychologia pracy i organizacji. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.

Rogers C. R. (1991). Terapia nastawiona na klienta. Grupy spotkaniowe. Wrocław: Thesaurus-Press.

Schütze F. (1997). Trajektorie cierpienia jako przedmiot badań socjologii interpretatywnej. Studia Socjologiczne, 1(144).

Siarkiewicz E. (2010). Przesłonięte obszary poradnictwa. Realia – iluzje – ambiwalencje. Zielona Góra: Oficyna Wydawnicza UZ.

Skibińska E. (2006). Mikroświaty kobiet. Relacje autobiograficzne. Warszawa: Wyd. UW.

Skibińska E. (2009). Dydaktyka biograficzna – nowy obszar poznawczy andragogiki czy nowa utopia? Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 2(46).

Słowińska S. (2009). Edukacja dorosłych jako poszukiwanie – wybrane wątki refleksji Hansa Tietgensa (1992 – 2009). Rocznik Andragogiczny 2009. Wyd. ATA.

Solarczyk-Szwec H. (2010). Dorośli uczą się inaczej? W poszukiwaniu kategorii pojęciowych opisujących proces uczenia się dorosłych. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 1(49).

Straś-Romanowska M. (1992). Los człowieka jako problem psychologiczny. Wrocław: Wyd. UWr.

Straś-Romanowska M. (2009). Doświadczenia graniczne w rozwoju poradnictwa: wyzwanie dla poradnictwa. W: A. Kargulowa (red.) Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.

Szumigraj M. (2009). O problemie w poradnictwie. W: A. Kargulowa (red.) Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.

Tedder M., Biesta G. (2009). Uczenie się bez nauczania? Potencjał i ograniczenia biograficznego uczenia się dorosłych. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 2 (46).

Trębińska-Szumigraj E. (2008). Zaradność, radzenie sobie, hasło w: Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. VII, T. Pilch (red.) Warszawa: Żak.

Trębińska-Szumigraj E. (2010). Współuzależnienie matek narkomanów. Gdańsk: GWP.

Wojtasik B. (1997). Warsztat doradcy zawodu. Aspekty pedagogiczno-psychologiczne. Wrocław: Wyd. UWr.

Zielińska-Pękał D. (red.) (2009). Refleksje o poradnictwie debiutujących doradców. Zielona Góra: Oficyna Wydawnicza UZ.