„Świat życia” jako kategoria pedagogiczna
Rok: 2011
Numer: 1
Strony: 152-168
DOI: 10.34767/PP.2011.01.13
Bibliografia
Augé M. (2010). Nie-miejsca. Wprowadzenie do antropologii hipernowoczesności. Przekł. R. Chymkowski. Warszawa: PWN.
Azuma R.T. (1997). A Survey of Augmented Reality. PRESENCE: Teleoperators and Virtual Environments. 6(4).
Bartosik M., Filip A., Kozera P. (2009). Poszerzona rzeczywistość w edukacji, maszynopis, Referat wygłoszony 19 czerwca 2009 r. na IX Konferencji „Uniwersytet Wirtualny: model, narzędzia, praktyka”. Warszawa: PJWSTK.
Bendyk E. (2009). Nasze dzieci, pokolenie Internetu, to istoty z innej planety. Właśnie dorosły i sięgają po władzę. Polityka, 2.
Berger P.L., Luckman T. (1983). Społeczne tworzenie rzeczywistości. Przekł. J. Niżnik. Warszawa: PIW.
Blumenberg H. (1997). Rzeczywistości, w których żyjemy. Przekł. W. Lipnik. Warszawa: Oficyna Naukowa Terminus.
Blumenberg H. (2010). Theorie der Lebenswelt. Berlin: Suhrkamp Verlag. Bourdieu P. (2006). Medytacje pascaliańskie. Przekł. K. Wakar. Warszawa: Oficyna Naukowa.
Braun-Gałkowska M. (1997). Gry komputerowe a psychika dziecka. Edukacja i dialog, 9.
Castells M. (1999). Flows, Networks and Identities: A Critical Theory of the Information Society. W: Critical Education in the Information Age. Lanham Rowan & Littlefield.
Embree L. (2010). Analiza refleksyjna. Wprowadzenie do badań fenomenologicznych. Przekł. A. Łagodzka. Warszawa: Wyd. IFIS PAN.
Fasset D.L., Warren J.T. (2007). Critical Communication Pedagogy. Thousend Oaks-London-New Delhi: Sage Publ.
Freire P. (1970). Pedagogy of the Oppressed. New York: Seabury.
Freire P. (1998). Politics and Education. Los Angeles: UCLA.
Freire P. (1973). Education for Critical Consciousness. New York: Seabury.
Habermas J. (1999). Teoria działania komunikacyjnego. T. I, Racjonalność działania a racjonalność społeczna. Przekł. A.M. Kaniowski. Warszawa: PWN.
Habermas J. (2002). Teoria działania komunikacyjnego. T. II, Przyczynek do krytyki rozumu funkcjonalnego. Przekł. A.M. Kaniowski. Warszawa: PWN.
Hardin J. (2010). Trendologia. Niezbędny przewodnik po przełomowych ideach. Przekł. M. Borowski. Kraków: Wyd. Znak.
Heidegger M. (2010). Bycie i czas. Przekł. R. Baran. Warszawa: PWN.
Hejnicka-Bezwińska T. (2005). Tradycja – teraźniejszość – nowe wyzwania w dyskursach pedagogicznych. W: T. Hejnicka-Bezwińska, R. Leppert: Ewolucja „ogólności” w dyskursach pedagogicznych. Bydgoszcz: Wyd. UKW.
Husserl (1987). Kryzys nauk europejskich i fenomenologia transcendentalna. Wprowadzenie do filozofii fenomenologicznej. Przekł. S. Walczewska. Kraków: Wyd. PAT.
Krasnodębski Z. (1993). Kryzys nowoczesności a świat przeżywany. W: Z. Krasnodębski (red.) Świat przeżywany. Fenomenologia i nauki społeczne. Warszawa: PIW.
Mann S. (2002). Mediated Reality with implementations for everyday life. PRESENCE: Teleoperators and Virtual Environments, 11(2).
Melosik Z. (1996). Tożsamość, ciało i władza: teksty kulturowe jako (kon)teksty pedagogiczne. Poznań-Toruń: Edytor.
Neville B. (2008). Edukacja w „epoce Hermesa”. W: J. Danielewska (red.) Wspólnota pedagogicznego niepokoju. Kraków: WUJ.
Postman N. (1996). The End of Education. Redefining the Value of School, New York: Knopf, s. 197.
Ritzer G., Goodman D.J. (2004). Sociological Theory. New York: McGraw Hill.
Sacks O. (2009). Muzykofilia. Opowieści o muzyce i mózgu. Przekł. J. Łoziński. Poznań: Wyd. Zysk i S-ka.
Schütz (2008). O wielości światów. Szkice z socjologii fenomenologicznej. Przekł. B. Jabłońska. Kraków: NOMOS.
Sennet R. (2010). Kultura nowego kapitalizmu. Przekł. G. Brzozowski i K. Osłowski. Warszawa: WWL MUZA S.A.
Śliwerski B. (2007). Wychowanie. Pojęcie – znaczenia – dylematy. W: M. Dudzikowa, M. Czerepaniak-Walczak, Wychowanie. Pojęcia, procesy, konteksty. Interdyscyplinarne ujęcie. Tom I. Gdańsk: GWP.
Trela G. (2009). Chmury i zegary czyli wybrane metafory filozoficzne. Warszawa – Bielsko-Biała: Wyd. Szkolne PWN ParkEdukacja.