Myśl pedagogiczna Profesora Jana Pańczyka (1937-2007)
Rok: 2009
Numer: 1
Strony: 121-130
DOI: 10.34767/PP.2009.01.10
Bibliografia
Gasik W., Pańczyk J. (1997). Czołowi polscy pedagodzy specjalni oraz absolwenci PIPS i WSPS z lat 1971-1996. Warszawa: WSPS.
Pańczyk J. (1975). Poziom rozwoju i sprawności fizycznej dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim. Warszawa: IKNiBO.
Pańczyk J. (1979). Poziom rozwoju cech motorycznych uczniów szkół dla lekko upośledzonych umysłowo na tle innych rówieśników ze szkól normalnych. Warszawa: WSPS.
Pańczyk J. (1987). Kształcenie zawodowe młodzieży upośledzonej umysłowo w stopniu lekkim. Zarys. Warszawa: PWN.
Pańczyk J. (1987a). Wyższa Szkoła Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej Warszawie. Warszawa: WSPS.
Pańczyk J. (1989). Potrzeby zawodowe absolwentów zasadniczych szkół zawodowych dla lekko upośledzonych umysłowo. Warszawa: Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych.
Pańczyk J. (1989a). Terminologia w pedagogice specjalnej – preferencje i oczekiwania. W: J. Pańczyk (red.) Pedagogika specjalna– uwarunkowania i tendencje rozwoju. Warszawa: WSPS, s. 67-77.
Pańczyk J. (1990). Metody dydaktyczne wykorzystywane przez nauczycieli przedmiotów ogólnokształcących szkół podstawowych dla lekko upośledzonych umysłowo. Warszawa: Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych.
Pańczyk J. (1991). Potrzeby zawodowe nauczycieli klas I-III szkoły podstawowej. Warszawa: WSPS.
Pańczyk J. (1992). Poziom rozwoju cech motorycznych uczniów upośledzonych umysłowo w stopniu umiarkowanym. Warszawa: WSPS.
Pańczyk J. (1992a). Poziom umiejętności praktycznych uczniów kończących szkołę podstawową dla upośledzonych umysłowo w stopniu umiarkowanym i znacznym. Warszawa: WSPS.
Pańczyk J. (1992b). Przydatność zawodowa osób lekko upośledzonych umysłowo w świetle taryfikatorów zawodowych – wymagań na stanowisku pracy – część I. Warszawa: WSPS.
Pańczyk J. (1996). Przydatność zawodowa osób lekko upośledzonych umysłowo w świetle taryfikatorów zawodowych – wymagań na stanowisku pracy – część II. Warszawa: WSPS.
Pańczyk J. (2000). Pedagogika specjalna jako dyscyplina akademicka, jako część polityki edukacyjnej, rehabilitacyjnej i resocjalizacyjnej oraz pojawiające się wokół niej kontrowersje (ze szczególnym uwzględnieniem roli Wyższej Szkoły Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej). W: J. Pańczyk (red.) Pedagogika specjalna lat dwutysięcznych. Materiały z konferencji zorganizowanej w dniu 18 września 2000 roku. Łódź: Jan Pańczyk, s. 17-87.
Pańczyk J. (2000a). Zakończenie. W: J. Pańczyk (red.) Pedagogika specjalna lat dwutysięcznych. Materiały z konferencji zorganizowanej w dniu 18 września 2000 roku. Łódź: Jan Pańczyk, s. 245.
Pańczyk J. (2002). Terminologia w pedagogice specjalnej na początku XXI wieku. W: J. Pańczyk (red.) Forum pedagogów specjalnych XXI wieku. Tom I. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, s. 61-68.
Pańczyk J. (2002a). Wstęp. W: J. Pańczyk (red.) Forum pedagogów specjalnych XXI wieku. Tom I. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, s. 5-6.
Pańczyk J. (2002b). Sprawozdanie z obrad „Forum pedagogów specjalnych XXI wieku” w dniu 14 listopada 2001 roku. W: J. Pańczyk (red.) Forum pedagogów specjalnych XXI wieku. Tom I. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, s. 30-31.
Pańczyk J. (2006). Upośledzenie umysłowe, czy niepełnosprawność intelektualna?. W: J. Pańczyk (red.) Forum pedagogów specjalnych XXI wieku. Tom VII. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, s. 65-75.
Pańczyk J. (red.) (1987). Wyniki kształcenia specjalnego upośledzonych umysłowo. Warszawa: WSPS.
Pańczyk J. (red.) (1989). Efektywność metod i form kształcenia specjalnego. Warszawa: WSPS.
Pańczyk J. (red.) (1991). Pedagogika specjalna. Psychopedagogiczne i medyczne studium terminologiczne. Wydanie eksperymentalno-pilotowe. Warszawa: Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych.
Pańczyk J., Muszyńska I. (1991). Funkcjonowanie metody ośrodków pracy w szkołach podstawowych dla lekko upośledzonych umysłowo. Warszawa: WSPS.
Pańczyk J., Podgórska-Jachnik D. (red.) (1999). Potrzeby edukacyjne osób niepełnosprawnych i ich zaspokajanie w aglomeracjach miejskich (na przykładzie Łodzi). Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.