Epistemologiczny poziom rozumienia tekstu narracyjnego
Rok: 2008
Numer: 1
Strony: 93-101
DOI: 10.34767/PP.2008.01.06
Abstrakt
Niniejszy artykuł koncentruje się na dwóch zagadnieniach. Po pierwsze na ukazaniu metodologicznego pluralizmu nauk społeczno-humanistycznych, jako tych, które przyczyniają się do wyjaśniania i rozumienia rzeczywistości społecznej, którą człowiek tworzy i przekształca w toku własnych doświadczeń biograficznych. Tak rozumiana integracja wyjaśnienia i rozumienia, w oparciu o propozycję Ricoeur’a wpisuje się proces nazwany interpretacją tekstu narracyjnego. Po drugie na ukazaniu warsztatu pracy z tekstem narracyjnym, przez odwołanie się do faz (etapów) rozumienia tekstu w oparciu o doświadczenia autorki.
Bibliografia
Ablewicz K. (1994). Hermeneutyczno-fenomenologiczna perspektywa badań w pedagogice. Kraków: UJ.
Bruner J. (2006). Kultura edukacji. Kraków: Universitas.
Buksiński T. (1988). Zasady i metody interpretacji tekstów. Studia Filozoficzne, 12, s. 27-34.
Buksiński T. (2001). Doświadczenie w naukach społecznych. W: T. Buksiński (red.) Doświadczenie (s. 63-97). Poznań: UAM.
Hołówka T. (1986). Myślenie potoczne. Heterogeniczność zdrowego rozsądku. Warszawa: PIW.
Kruk J. (1998). Filozoficzno-pedagogiczne aspekty rozumienia tekstu. Kraków: Impuls.
Krüger H. (2005). Wprowadzenie w teorie i metody badawcze nauk o wychowaniu. Gdańsk: GWP.
Niżnik J. (1991). „Potoczność” jako kategoria teoretyczna. W: A. Jawłowska (red.) Kategoria potoczności. Źródła filozoficzne i zastosowania teoretyczne (s. 159-165). Warszawa: IK. IFiS PAN.
Perkowska H. (1995). Antynomie świadomości. Eseje Filozoficzne. Kraków: „Nowa Krytyka”.
Ricoeur P. (1975). Egzystencja i hermeneutyka. Rozprawy o metodzie. Warszawa: PAX.
Ricoeur P. (1986). Interpretacja a refleksja: Konflikt hermeneutyczny. Studia Filozoficzne, 9, 137-161.
Ricoeur P. (1989). Język, tekst, interpretacja. Warszawa: PIW.
Ricoeur P. (1992). Filozofia osoby. Kraków: PAT.
Schutz A. (1984). Potoczna i naukowa interpretacja ludzkiego działania. W: E. Mokrzycki (red.) Kryzys i schizma. Antyscjentystyczne tendencje w socjologii współczesnej (s. 137-145). Warszawa: PIW.
Siemek M. (1982). Filozofia, dialektyka, rzeczywistość. Warszawa: PIW.
Szczepański J. (1987). Rozmowy z dniem wczorajszym. Warszawa: „Prasa-Książka- Ruch”.
Szkudlarek T. (1997). Poststrukturalizm a metodologia pedagogiki. Socjologia wychowania, 12, s. 167-199.
Trzebiński J. (2002). Narracyjne konstruowanie rzeczywistości. W: J. Trzebiński (red.) Narracja jako sposób rozumienia świata (s.17-42). Gdańsk: GWP.