Kobiecość kreowana. Społeczne standardy atrakcyjności z perspektywy kobiet z niepełnosprawnością intelektualną

Autor: Agnieszka Wysocka
Rok: 2020
Numer: 2
Strony: 316-329
DOI: 10.34767/PP.2020.02.21

Abstrakt

Powstało wiele badań, artykułów naukowych i książek, które podejmują tematykę presji odczuwanej przez kobiety, aby sprostać standardom atrakcyjności fizycznej zawartym w przekazach medialnych. Problematyka ta odnosiła się przede wszystkim do kobiet pełnosprawnych. Warte zgłębienia wydało się ukazanie perspektywy kobiety z niepełnosprawnością intelektualną. Przeprowadzono badanie ukazujące, jak badane kobiety definiują piękno, jakie cechy charakteru przypisują kobietom atrakcyjnym i jaką stereotypową rolę ich zdaniem pełnią one w społeczeństwie. W artykule skoncentrowano się na znaczeniu przekazów medialnych w tworzeniu standardów dotyczących wyglądu. Wykorzystywanie nierealistycznych wizerunków kobiet w mediach może przyczyniać się do powstawania zjawiska niezadowolenia z własnego ciała. Do kryteriów diagnostycznych niepełnosprawności intelektualnej zalicza się ograniczony rozwój poznawczy i emocjonalny oraz obniżoną zdolność adaptacji społecznej, które mogą wpływać na orientację w zjawiskach i standardach społecznych. Stały dystans do ideału atrakcyjności fizycznej może mieć negatywny wpływ na poczucie własnej wartości kobiet z niepełnosprawnością intelektualną.

Słowa kluczowe

Bibliografia

Abrasowicz G. (2012). Skorka pomarańczowa – obietnicą wolności? Koncepcje bycia piękną i bycia sobą w dramacie Pomorandzina kora Mai Pelević. W: T. Rachwał, K. Więckowska (red.), (Nad)użycia ciała w kulturze. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Bator J. (1998). Wizerunek kobiety w reklamie telewizyjnej. Warszawa: Instytut Spraw Publicznych.

Buss D.M. (2003). Ewolucja pożądania. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Czarnecka J. (2018). Rola wyglądu i znaczenie atrakcyjności w życiu starszych kobiet. Dyskursy Młodych Andragogow, 19.

Gajda J. (2000). Kulturotwórcze i edukacyjne funkcje mass mediów. W: W. Strykowski (red.), Media a edukacja. Poznań: Wydawnictwo empi.

Głębocka A. (2009). Niezadowolenie z wyglądu a rozpaczliwa kontrola wagi. Krakow: Oficyna Wydawnicza IMPULS.

Gromkowska-Melosik A. (2012). Sukces edukacyjno-zawodowy i problem maskulinizacji kobiet. W: A. Gromkowska-Melosik, Z. Melosik (red.), Tożsamość w społeczeństwie współczesnym: pop-kulturowe [re]interpretacje. Krakow: Oficyna Wydawnicza IMPULS.

Jakubowska H. (2008) Ciało biologiczne w interakcjach społecznych – pomiędzy napiętnowaniem a akceptacją. Kultura i społeczeństwo, 3.

Kowalska-Myśliwiecka S. (2013). Człowiek w reklamie czy reklama w człowieku? Wpływ reklamy na życie człowieka. W: A.J. Kukuła (red.), Współczesne uwarunkowania promocji i reklamy. Warszawa: Wydawnictwo Difin.

Łyszkowska E. (2009). Zachowania mimetyczne kobiet pod wpływem telewizji i doświadczeń codzienności. Studium socjopedagogiczne. Krakow: Oficyna Wydawnicza IMPULS.

Malinowska E., Dzwonkowska-Godula K., Garncarek E., Czernecka J., Brzezińska J. (2017). Kulturowe uwarunkowania postaw kobiet i mężczyzn w rożnym wieku wobec swego wyglądu i zdrowia. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Mikucka B., Sakson-Obada O. (2013). Ja cielesne. Od normy do zaburzeń. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Siemieńska R. (red.) (1997). Portrety kobiet i mężczyzn w środkach masowego przekazu oraz podręcznikach szkolnych. Warszawa: Wydawnictwo „Scholar”.

Talik E. (2010). Nadzieja na sukces i strategie radzenia sobie ze stresem a niezadowolenie z własnego ciała u nastolatek. W: A. Brytek-Matera (red.), Ciało w dobie współczesności. Wybrane zagadnienia problematyki obrazu własnego ciała. Warszawa: Wydawnictwo Difin.

Wasilewska M. (1997). Kobieta jako przedmiot i podmiot reklamy. W: J. Brach-Czaina (red.), Od kobiety do mężczyzny i z powrotem – rozważania o płci w kulturze. Białystok: Wydawnictwo „Trans Humana”.

Wojciszke B. (1991). Procesy oceniania ludzi. Poznań: Wydawnictwo Nakom.