Proces motywacji do zmiany w wyniku wczesnej interwencji profilaktycznej wobec młodzieży używającej substancji psychoaktywnych
, Robert Rejniak Rok: 2021
Numer: 2
Strony: 110-135
DOI: 10.34767/PP.2021.02.08
Abstrakt
Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy krótki program interwencyjny z obszaru profilaktyki uzależnień wpływa na motywację do zmiany ryzykownych zachowań uczestniczącej w nim młodzieży oraz jakie znaczenie ma w tym procesie poziom motywacji do zmiany przed rozpoczęciem oddziaływań. Czytelnik ma możliwość zapoznania się z narzędziem do badania motywacji, założeniami teoretycznymi leżącymi u podstaw jego konstrukcji, analizami wyników bezpośrednich oraz odroczonych, a także interpretacjami tych wyników w dyskusji autorów prowadzącej do ciekawych wniosków. Największa zmiana zachodzi u młodych osób o najniższej motywacji początkowej.
Słowa kluczowe
Bibliografia
Connors G.J., DiClemente C., Velasquez M.M. i Donovan D.M. (2015). Etapy zmiany w terapii uzależnień. Wybór i planowanie interwencji. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
D’Amico E.J., Houk J.M., Hunter S. i in. (2015). Group motivational interviewing for adolescents: Change talk and alcohol and marijuana outcomes. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 83(1), 68–80.
D’Amico E.J., Houck J.M., Tucker J.S. i in. (2017). Group motivational interviewing for homeless young adults: Associations of change talk with substance use and sexual risk behavior. Psychology of Addictive Behaviors, 31(6), 688–698.
Davis J.P, Houck J.M., Rowell L.N. i in. (2016). Brief Motivational Interviewing and Normative Feedback for Adolescents: Change Language and Alcohol Use Outcomes. Journal of Substance Abuse Treatment, 65, 66–73.
Falkowski A., Maruszewski T. i Nęcka E. (2010). Procesy poznawcze. W: J. Strelau i D. Doliński (red.), Psychologia akademicka: podręcznik. T. 1 (s. 339–509). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Karyś J., Szpringer M. i Karyś T. (2009). Zmiana motywacji do leczenia osób uzależnionych od alkoholu w trakcie terapii odwykowej. Studia Medyczne, 16, 29–34.
Lizyńczyk S. (2016). Adaptacja skali Stadiów Gotowości do Zmiany i Chęci do Podjęcia Terapii (SOCRATES): badania pacjentów oddziałów terapeutycznych dla skazanych uzależnionych od alkoholu i innych środków psychoaktywnych. Przegląd Psychologiczny, 59, (3), 285–308.
Łukaszewski W. (2000). Motywacja w najważniejszych systemach teoretycznych. W: J. Strelau (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki. T. 2 (s. 427). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Maslow A. (2006). Motywacja i osobowość. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Miller W.R. i Rollnick S. (2014). Dialog motywujący. Jak pomóc ludziom w zmianie. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Naar-King S. i Suarez M. (2012). Wywiad motywujący z młodzieżą i młodymi dorosłymi. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Oleś P. i Drat-Ruszczak K. (2010). Osobowość. W: J. Strelau i D. Doliński (red.), Psychologia akademicka. Podręcznik. T. 1. (s. 651–762). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Prochaska J., Norcross J.C. i DiClemente C.C. (2008). Zmiana na dobre. Warszawa: Instytut Amity
Rejniak R. (2019). Dialog Motywujący jako metoda działania we wczesnej interwencji profilaktycznej. Przegląd Pedagogiczny, 1.
Rubacha K. (2008). Metodologia badań nad edukacją. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne.
Ryan R. i Deci E. (2000). Self-determination theory and the facilitation of intrinsic motivation. American Psychologist, 55(1), 68–78. DOI: 10.1037/0003-066X.55.1.68.
Stanisz A. (2007). Przystępny kurs statystyki z zastosowaniem STATISTICA PL na przykładach z medycyny: Modele liniowe i nieliniowe. T. 2.