Humanistyczny potencjał tekstów popkultury
Abstrakt
Prezentowany tekst inspirowany jest myślą upomnienia się o wartość tekstów popkultury, a zwłaszcza dominującego medium, jakie stanowi film. Zawarte rozważania traktować można jako głos o odzyskanie potencjału humanistycznego w nurcie badań nad kulturą popularną. Autor poprzez nawiązanie do nurtu badań krytycznych nad dyskursem (KAD) zmierza do uchwycenia aktualnego wciąż w pedagogice dialogu nad znaczeniem tekstów popkultury jako naturalnego milieau młodego pokolenia oraz sporu o wartość tego typu tekstów jako głównego nośnika tożsamościowego we współczesnej kulturze płynności. Tekst stanowi pretekst do podjęcia tematu w bardziej wyczerpujący sposób.
Słowa kluczowe
Bibliografia
Fairclough N. i Duszak A. (2008). Krytyczna analiza dyskursu. Interdyscyplinarne podejście do komunikacji społecznej. Kraków: Universitas.
Fairclough N. i Wodak R. (2006). Krytyczna analiza dyskursu. W: A. Jasińska--Kania, L.M. Nijakowski, J. Szacki i M. Ziółkowski (red.), Współczesne teorie socjologiczne. Warszawa: Wydawnictwo Scholar.
Hammersley M. (1997). On the Foundations of Critical Discourse Analysis. Language and Communication, 17, 3.
Luke A. (1995). Text and Dicourse in Education: An Introduction to Critical Dis[1]course Analysis. Review of Research in Education, 21.
Marzec J. (2002). Dyskurs, tekst i narracja. Szkice o kulturze ponowoczesnej. Kraków: Oficyna Wydawnicza ,,Impuls”.
Marzec J. (2018). Pedagogiczny dyskurs psychologii humanistycznej. Gdańsk: Wydawnictwo Naukowe ,,Katedra”.
Melosik Z. (2005). Mass media, edukacja i przemiany kultury współczesnej. Pedagogika Mediów, 1, 59–74.
Melosik Z. i Szkudlarek T. (2009). Kultura, tożsamość i edukacja. Migotanie znaczeń. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Szkudlarek T. (1997). Poststrukturalizm a metodologia pedagogiki. Socjologia Wychowania, z. 317.
Szkudlarek T. (2009). Media. Szkic z filozofii i pedagogiki dystansu. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”