The Brief Resilience Coping Scale - polska adaptacja Krótkiej Skali Prężności Zaradczej

Abstrakt

Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie polskiej wersji Krótkiej Skali Prężności Zaradczej (The Brief Resilience Coping Scale – BRCS) stworzonej przez V. G. i K. Sinclair A. Wallston służącej do pomiaru w grupie osób dorosłych prężności rozumianej w kategoriach procesu. Skala składa się z 4 itemów, do których badany musi ustosunkować się na 5-punktowej skali, dzięki czemu można w sprawny i szybki sposób przeprowadzić badanie na dużej grupie osób. Z drugiej strony może to znajdować odbicie w rzetelności metody, która w omawianym przypadku została oszacowana za pomocą współczynnika alfa Cronbacha i wyniosła 0,625, co w tym przypadku można uznać za satysfakcjonujące. Wyniki badań pokazują również, że prezentowana skala może być przydatna do identyfikacji osób potrzebujących wsparcia w rozwijaniu prężności. Omawiana kompetencja odnosi się również do jakości i satysfakcji z życia, konieczne są jednak dalsze analizy psychometryczne w tym temacie.

Słowa kluczowe

Bibliografia

Alessandri G., Vecchione M., Caprara G., Letzring T.D. (2011). The Ego Resiliency Scale Revised. A Crosscultural Study in Italy, Spain and the United States. European Journal of Psychological Assessment, 28(2), 139-146.

Block J.H., Block J. (1980). The role of ego-control and ego-resiliency in the origination of behavior. W: W.A. Collings (red.), The Minnesota Symposia on Child Psychology (s. 39-101). NJ: Hillsdale, Erlbaum.

Block J., Kremen A.M. (1996). IQ and ego-resiliency: Conceptual and empirical connections and separateness. Journal of Personality and Social Psychology, 70, 349-361.

Connor K.M., Davidson J.R. (2003). Development of a new resilience scale: The Connor-Davidson Resilience Scale (CD-RISC). Depression and Anxiety, 18, 76-82.

Friborg O., Hjemdal O., Rosenvinge J.H., Martinussen M. (2003). A new rating scale for adult resilience: What are the central protective resources behind healthy adjustment? International Journal of Methods in Psychiatric Research, 12(2), 65-76.

Fredrickson B. (2001). The role of emotions in positive psychology: The broaden and build theory of positive emotions. American Psychologist, 56, 218-226.

Fredrickon B.L., Tugade M.M., Waugh C.E., Larkin G.R. (2003). What good are positive emotions in crises? A perspective study of resilience and emotions following the terrorist attack on the United States on September 11th, 2001. Journal of Personality and Social Psychology, 84, 365-376.

Janicka M. (2015). Zasoby osobiste a elastyczne radzenie sobie w grupie studentów. W: M. A. Basińska (red.), Coping flexibility with stress in health and in disease. Elastyczne radzenie sobie ze stresem w zdrowiu i w chorobie (s. 133-157). Bydgoszcz: Wydawnictwo UKW.

Kasprzak A., Basińska M.A., Lewandowska P. (2013). Resiliency and the subjective evaluation of health in mothers of children with Asperger’s syndrome. Health Psychology Report, 1, 34-41.

Letzring T., Block J., Funder D. (2005). Ego-control and ego-resiliency: Generalization of a self-report scales based on personality description from acquaintances, clinicians and self. Journal of Research in Personality, 39(4), 395-422.

Luthar S.S., Cicchetti D., Becker B. (2000). The construct of resilience: A critical evaluation and guidelines for future work. Child Development, 71(3), 543-562.

Nadolska K., Sęk H. (2007). Społeczny kontekst odkrywania wiedzy o zasobach odpornościowych, czyli czym jest resilience i jak ono funkcjonuje. W: Ł. Kaczmarek, A. Słysz (red.), Bliżej serca – zdrowie i emocje (s. 13-37). Poznań: Wydawnictwo UAM.

Ogińska-Bulik N., Juczyński Z. (2008). Metody badań. Skala Pomiaru Prężności (SPP-25). Nowiny Psychologiczne, 3, 39-56.

Ogińska-Bulik N., Juczyński Z. (2010). Osobowość, stres a zdrowie. Warszawa: Wydawnictwo Difin.

Ogińska-Bulik N. (2011). Rola prężności w zapobieganiu negatywnym skutkom stresu zawodowego. W: L. Golińska, E. Bielawska-Batorowicz (red.), Rodzina i praca w warunkach kryzysu (s. 485-498). Łodź: Wydawnictwo UŁ.

Ogińska-Bulik N. Juczyński Z. (2012). Prężność jako wyznacznik pozytywnych i negatywnych konsekwencji doświadczonej sytuacji traumatycznej. Polskie Forum Psychologiczne, 17(2), 395-410.

Ostaszewski K. (2005). Druga strona ryzyka. Remedium. Profilaktyka i promocja zdrowego stylu życia, 2(144), 1-3.

Pasikowski T., Sęk H. (2006). Psychologia zdrowia: teoria, metodologia i empiria. Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe.

Piórowski K. i in. (w druku). Kwestionariusz Elastyczności Poznawczej.

Sinclar V.G., Wallston K.A. (2004). The development and psychometric evaluation of the Brief Resilience Coping Scale. Assesment, 11(1), 94-101.

Tugade M.M., Fredrickon B.L, Feldman Barrett L. (2004). Psychological resilience and positive emotional granularity; Examining the benefits of positive emotions on coping and health. Journal of Personality, 72, 1162-1187.

Turkiewicz-Maligranda A. (2014). Prężność osobowa jako osobowościowy zasób zdrowotny. Pielęgniarstwo i Zdrowie Publiczne, 4(2), 173-176.

Wagnild G., Young H.M. (1993). Development and psychometric evaluation of the resilience scale. Journal of Nursing Measurement, 1, 162-178.

Woźniewicz A., Kalinowska J., Basińska M.A. i Pietrulewicz B. (2014). Personal resources and daily life fatigue in caregivers of persons with paraplegia. Polish Journal of Applied Psychology, 12(4), 31-42.