Czasopismo wydawane pod patronatem Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN
Numer 1 / 2018

Usposobienie na użytecznych członków społeczności w Domu Schronienia Krakowskiego Towarzystwa Dobroczynności w XIX i na początku XX wieku

Autor: Ewa Barnaś-Baran
Rok: 2018
Numer: 1
Strony: 115-128
DOI: 10.34767/PP.2018.01.10

Abstrakt

Celem podjętych badań przez autorkę artykułu była odpowiedź na pytanie, jakie oddziaływania podjęło Krakowskie Towarzystwo Dobroczynności, aby ukształtować u podopiecznych, zwłaszcza dzieci, postawę dojrzałości społecznej. Towarzystwo zostało utworzone w 1816 r., a zlikwidowane w 1951 r. Opieką otaczało starców, kaleki oraz sieroty. Badaniami objęto lata 1816-1918. W artykule zastosowano analizę dokumentów źródłowych i literatury. Materiałami źródłowymi były rękopisy i źródła drukowane zgromadzone w Archiwum Narodowym w Krakowie. Jak wynika z przeprowadzonych badań, organizatorzy pomocy dobroczynnej dążyli do tego, aby podopieczni starali się być użytecznymi członkami społeczeństwa, żyli zgodnie z obowiązującymi normami moralnymi, akceptowali normy, zasady i przepisy, podejmowali pracę nieprzekraczającą ich możliwości, dbali o otoczenie i wzajemne relacje. Można więc przyjąć, że dążono do ukształtowania postawy dojrzałości społecznej.

Słowa kluczowe

dobroczynność Galicja historia wychowania Krakowskie Towarzystwo Dobroczynności opieka sierota żebractwo

Bibliografia

Bartkowiak E. (2016). Rola organizacji dobroczynnych w dziejach opieki nad dzieckiem. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze, 9, 49-61.

Bek J. (1916). Opieka nad sierotami. Lwów: Księgarnia Polska B. Połoniecki.

Głębocki J.T. (1852). Zakłady ku ulżeniu cierpieniom bliźnich obecnie w Krakowie istniejące, z krótką wzmianką o dawniejszych, a dziś nie istniejących instytucjach tego rodzaju. Kraków: Druk „Czasu”.

Instrukcya dla nauczyciela szkoły sierót w Krakowskiem Towarzystwie Dobroczynności (1874). Kraków.

Kępski Cz. (1993). Towarzystwa Dobroczynności w Królestwie Polskim 1815-1914. Lublin: WydawnictwoUMCS.

Łętowski L. (1956). Wspomnienia pamiętnikarskie. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Malinowski L. (2002). W Polsce – od dobroczynności do pracy socjalnej. Roczniki Pedagogiki Specjalnej, 12/13, 122-131.

Mazur E. (2010). Opieka dobroczynna nad starcami w Warszawie w drugiej połowie XIX wieku. Kwartalnik Historii Kultury Materialnej, 58/1, 135-141.

Markiewiczowa H. (2002). Działalność opiekuńczo-wychowawcza Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności 1814-1914. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Markiewiczowa H. (2010). Działalność opiekuńczo-wychowawcza Wileńskiego Towarzystwa Dobroczynności 1807-1830. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

O Towarzystwie Dobroczynności i innych bogobojnych zakładach w Krakowie (1822). Dzieje Dobroczynności Krajowey i Zagraniczney z wiadomościami ku jej wydoskonaleniu służącemi. Wilno.

Puszka A. (2013). Działalność opiekuńczo-wychowawcza Zakonu Sióstr Miłosierdzia Wincentego à Paulo w Lublinie w XIX i XX wieku. Lublin: Wydawnictwo KUL.

Rocznik Krakowskiego Towarzystwa Dobroczynności z roku 1886 (1887). Kraków: W drukarni „Czasu”.

Rocznik Towarzystwa Dobroczynności Wolnego Miasta Krakowa z roku 1826 (1828). Kraków: W drukarni Józefa Czecha.

Rogalski L. (1821). O zakładach dobroczynnych w Wiedniu. Dzieje Dobroczynności Krajowej i Zagranicznej z wiadomościami ku wydoskonaleniu jej służącymi, 11, Wilno.

Statut Towarzystwa Dobroczynności w Krakowie z 1885 r. (1885). Kraków.

Statut Towarzystwa Dobroczynności z 1874 r. (1874). Kraków.

Statut urządzający Towarzystwo Dobroczynności w Krakowie (1839). Kraków.

Suchecki B. (1820). Żywot hr. Rumforda. Dzieje Dobroczynności Krajowej i Zagranicznej z wiadomościami ku wydoskonaleniu jej służącymi, 10