Wpływ metod aktywizujących na kompetencje społeczne dzieci w wieku przedszkolnym

Abstrakt

Autorka zajęła się problemem wpływu metod aktywizujących na kompetencje społeczne dzieci w wieku przedszkolnym. W swoich rozważaniach rozpoczyna od przytoczenia definicji kompetencji społecznych i charakterystyki teorii konstruktywistycznej, która stanowi fundament rozwoju aktywizującej strategii kształcenia. Ten wstęp teoretyczny stanowi tło dla opisanych badań, w których wzięły udział dzieci 5- i 6-letnie uczęszczające do jednego z przedszkoli w województwie śląskim. W celu znalezienia odpowiedzi na główne pytanie badawcze, mianowicie: „czy i jaki jest wpływ metod aktywizujących na kompetencje społeczne dzieci w wieku przedszkolnym?” przeprowadzono eksperyment typu ex-post-facto. W badaniach eksperymentalnych wzięły udział dwie grupy. Tylko w jednej z nich wprowadzono czynnik eksperymentalny w postaci serii zajęć prowadzonych metodami aktywizującymi. Wyniki przeprowadzonych eksploracji potwierdzają hipotezę, że metody aktywizujące mają znaczny udział w kształtowaniu kompetencji społecznych dzieci i sprzyjają ogólnemu procesowi uspołecznienia.

Słowa kluczowe

Bibliografia

Arends R. I. (2002). Uczymy się nauczać. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

Bogdanowicz M. (2003). Skale obserwacji zachowania dzieci i rodziców uczestniczących w zajęciach Ruchu Rozwijającego W. Sherborne. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

Brudnik E., Moszyńska A., Owczarska B. (2000). Ja i mój uczeń pracujemy aktywnie. Przewodnik po metodach aktywizujących. Kielce: Zakład Wydawniczy SFS.

Bruner J. S. (1974). W poszukiwaniu teorii nauczania. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

Chrost M. (2012). Kompetencje emocjonalne i społeczne młodzieży. Kraków: Wydawnictwo WAM.

Juszczyk S. (2003). Konstruktywizm w nauczaniu. W: T. Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. 2. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.

Klus-Stańska D. (2000). Konstruowanie wiedzy w szkole. Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.

Krzyżewska J. (1998). Aktywizujące metody i techniki w edukacji wczesnoszkolnej, cz. I. Suwałki: Wydawnictwo AU Omega.

Kubiczek B. (2009). Metody aktywizujące. Jak nauczyć uczniów uczenia się? Opole: Wydawnictwo Nowik.

Łobocki M. (2006). Metody i techniki badań pedagogicznych. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Matczak A. (2001). Różne oblicza inteligencji: funkcjonowanie intelektu a osobowość. Studia Psychologica, 2, 157-174.

Michalak R. (2004a). Aktywizowanie ucznia w edukacji wczesnoszkolnej. Poznań: Wydawnictwo UAM.

Michalak R. (2004b). Konstruktywistyczna teoria uczenia się. W: H. Sowińska, R. Michalak (red.), Edukacja elementarna jako strategia zmian rozwojowych dziecka. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Moscovici S. (red.) (1998). Psychologia społeczna w relacji ja-inni. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

Schaffer H.R. (2006). Psychologia dziecka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Sroczyński W. (2002). Pedagogika społeczna a kompetencje społeczne. Pedagogika Społeczna, 4, 23-35.

Szlosek F. (1995). Wstęp do dydaktyki przedmiotów zawodowych. Radom: Instytut Technologii Eksploatacji.

Terlecka W. (1975). Poczucie powinności moralnej u dzieci przedszkolnych. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

Tucholska K. (2005). Zagadnienie kompetencji w psychologii. Roczniki Psychologiczne, 2, 11-36.