Czasopismo wydawane pod patronatem Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN
Numer 1 / 2016

Habilitacja z pedagogiki w II Rzeczypospolitej

Autor: Małgorzata Przeniosło
Rok: 2016
Numer: 1
Strony: 41-55
DOI: 10.34767/PP.2016.01.04

Abstrakt

W historii szkolnictwa wyższego w II Rzeczypospolitej przeprowadzanie habilitacji jest problemem interesującym chociażby ze względu na znaczne różnice ze współczesną procedurą. Główne jej zasady w okresie międzywojennym określono w ustawach o szkołach akademickich. Przygotowując niniejszy tekst, chciano zarówno przeanalizować zasady przeprowadzania habilitacji, jak i zbadać konkretne procedury, by ustalić ich liczbę w przypadku pedagogiki oraz trudności w ich przebiegu. Habilitację przeprowadzano na podstawie jednej wydrukowanej pracy naukowej i uzyskanego wcześniej stopnia doktora, bez konieczności posiadania innego dorobku naukowego, choć ten zwykle brano pod uwagę. Dawała ona jedynie prawo do wykładania danego przedmiotu jako docent. Z pedagogiki i dyscyplin pokrewnych habilitacji przeprowadzono niewiele, na uczelniach państwowych tylko 18. Podobnie było i w innych dyscyplinach.

Słowa kluczowe

Druga Rzeczypospolita habilitacja historia oświaty pedagogika szkolnictwo wyższe

Bibliografia

Brzozowski S. (1987). Zabór austriacki. W:B.Suchodolski (red.), Historia nauki polskiej. T. 4.Cz. 1, 2. Wrocław: Ossolineum.

Ciara S. (2009). Helena Polaczkówna (1881-1942). W: L. Michalska-Bracha, M. Przeniosło (red.), Znani i nieznani międzywojennego Lwowa. T. 2. Kielce: Wyd. Naukowe UJK w Kielcach.

Dybiec J. (2000). Uniwersytet Jagielloński 1918-1939. Kraków: PAU.

Jadczak R. (1997). Mistrz i jego uczniowie. Warszawa: Wyd. Naukowe „Scholar”.

Karolewicz G. (1996). Nauczyciele akademiccy Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w okresie międzywojennym. Cz. 2. Lublin: KUL.

Manteuffel T. (1936). Uniwersytet Warszawski w latach 1915/16-1934/35. Kronika. Warszawa: UW.

Mudrij V. (1999). Zmahannâ za Ukrajinski Universytety v Galyčyni. Lwów-Nowy Jork: Tow. im. Szewczenki.

Przeniosło M. (2008). Dochody nauczycieli państwowych szkół akademickich w II Rzeczypospolitej. Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych, 68, 35-63.

Przeniosło M. (2011). Matematycy polscy w dwudziestoleciu międzywojennym. Kielce: Wyd. Naukowe UJK w Kielcach.

Przeniosło M. (2012). Zasady funkcjonowania uczelni akademickich w II Rzeczypospolitej. Przegląd Historyczno-Oświatowy, 55(3-4), 85-103.

Szmyd K. (2003). Twórcy nauk o wychowaniu w środowisku akademickim Lwowa (1860-1939). Rzeszów: Wyd. Uniwersytetu Rzeszowskiego.

Szulakiewicz W. (2003). Ludwik Chmaj (1888-1959). Zarys biografii i twórczości pedagogicznej. Rozprawy z Dziejów Oświatowy, 42, 161-182.

Śródka A. (1994). Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 1. Warszawa: Wyd. Aries; (1997), T. 3; (1998), T. 4.