Czasopismo wydawane pod patronatem Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN
Numer 1 / 2015

Edukacja wczesnoszkolna – w stronę modelu partycypacyjnego

Autor: Jolanta Nowak
Rok: 2015
Numer: 1
Strony: 41-50
DOI: 10.34767/PP.2015.01.04

Abstrakt

Dzisiejsza szkoła znalazła się w impasie, uwikłana między racjonalnością adaptacyjną i emancypacyjną. Kryzys szkolnej edukacji polega na tym, że tradycyjna formuła kształcenia już się nie sprawdza, a nowym koncepcjom brak implementacji w praktyce. Przedmiotem rozważań uczyniono model edukacji oparty na partycypacyjnym udziale uczniów klas młodszych w tworzeniu wspólnoty uczącej się. Uczenie się uczestnictwa to proces złożony, wymagający odpowiedniego klimatu społecznego oraz rozwiązań metodycznych przygotowujących do współdecydowania, współzarządzania i brania współodpowiedzialności za podejmowane działania, jak również efekty tych działań. Praca metodą projektów, sprawna komunikacja z użyciem metody dialogowej, tworzenie środowiska uczącego opartego na zasadach konstruktywizmu, samoregulacji, kontekstowości i współpracy to tylko niektóre praktyki dydaktyczne pozwalające urzeczywistnić idee partycypacji, a jednocześnie stanowiące fundament efektywnego uczenia się.

Słowa kluczowe

edukacja wczesnoszkolna kultura uczenia się nauczanie dialogowe partycypacja

Bibliografia

Alexander R.J. (2001). Culture and Pedagogy: international comparisons in primary education. Oxford-Boston: Blackwell.

Bałachowicz J. (2009). Style działań edukacyjnych nauczycieli klas początkowych. Między uprzedmiotowieniem a podmiotowością. Warszawa: Wyd. WSP TWP.

Bańka W. (2005). Zarządzanie potencjałem społecznym w nowoczesnej organizacji. Płock: Wyd. Naukowe Novum.

Bauman Z. (2011). 44 listy ze świata płynnej nowoczesności. Kraków: Wydawnictwo Literackie.

Bauman Z. (2012). O edukacji. Rozmowy z Riccardo Mazzeo. Wrocław: Wyd. Naukowe DSW.

Bruner J. (2006). Kultura edukacji. Kraków: Wyd. Universitas.

Brzezińska-Hubert M., Olszówka A. (red.) (2007). Pakiet Edukacyjny Pozaformalnej Akademii Jakości Projektu. Część 1. Uczestnictwo młodzieży. Warszawa: Fundacja Systemu Rozwoju Edukacji.

De Corte E. (2013). Historyczny rozwój myślenia o uczeniu się. W: H. Dumont, D. Istance, F. Benavides (red.), Istota uczenia się. Wykorzystanie wyników badań w praktyce. Warszawa: Wolters Kluwer Polska SA.

Gribble D. (2005). Edukacja w wolności. W poszukiwaniu idealnego systemu kształcenia. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Griffin R.W. (1999). Podstawy zarządzania organizacjami. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN.

Hart R.A. (1992). Children’s participation. From tokenism to citizenship. Florencja: Fundusz Narodów Zjednoczonych na rzecz Dzieci UNICEF.

Khan S. (2012). Akademia Khana. Szkoła bez granic. Poznań: Media Rodzina.

Konwencja o Prawach Dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r., DzU 1991 nr 120, poz. 526.

Kwieciński Z. (2000). Pedagogika i edukacja wobec wyzwania kryzysu i gwałtownej zmiany społecznej. W: Z. Kwieciński (red.), Alternatywy myślenia o/dla edukacji. Warszawa: IBE.

Melosik Z. (2003). Pedagogika pragmatyzmu. W: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika 1. Podręcznik akademicki. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN.

Philips D.C., Soltis J.F. (2003). Podstawy wiedzy o nauczaniu. Gdańsk: GWP.

Rutkowiak J. (2005). Zmiana edukacyjna w świadomości/nieświadomości nauczycieli. Problemy Wczesnej Edukacji, 1(1).

Shier H. (2006). Pathways to Participation Revisited. Nicaragua: Centre for Education in Health and Environment Matagalpa.

Suchodolski B. (1997). Szkoła Eksperymentalna Deweya. W: W. Okoń (red.), Szkoły eksperymentalne w świecie 1900-1975. Warszawa: WSiP.

Szymański M.S. (2010). O metodzie projektów. Warszawa: Wyd. Akademickie Żak.

Śnieżyński M. (2008). Sztuka dialogu. Teoretyczne założenia a szkolna i akademicka rzeczywistość. Kraków: Wyd. Naukowe AP.