Czasopismo wydawane pod patronatem Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN
Numer 1 / 2015

Porównanie procedur analizy wyników uzyskanych za pomocą klasycznej techniki Moreno

Autor: Agnieszka Misiuk ORCIDiD
Rok: 2015
Numer: 1
Strony: 234-249
DOI: 10.34767/PP.2015.01.19

Abstrakt

Jakość relacji z rówieśnikami wpływa na rozwój poznawczych, emocjonalnych i społecznych kompetencji dziecka ułatwiających nawiązywanie i podtrzymywanie satysfakcjonujących relacji interpersonalnych. Akceptacja rówieśników ma też znaczenie dla kształtowania się poczucia własnej wartości, motywacji do nauki i podejmowania nowych zadań. Dziecko lubiane może liczyć na wsparcie w trudnych sytuacjach częściej niż dziecko odrzucane lub izolowane. Odrzucenie przez rówieśników ma wiele negatywnych następstw bezpośrednich i odroczonych, przyczyniając się m.in. do niedostosowania społecznego dziecka. Nauczyciel, stosując badania socjometryczne, może lepiej poznać relacje w klasie, a uzyskane wyniki wykorzystać podczas projektowania oddziaływań wychowawczych wspierających rozwój dobrych relacji między uczniami. W artykule dokonano porównania dwóch procedur opracowywania wyników uzyskanych za pomocą klasycznej techniki Moreno – opracowanej przez Marka Pilkiewicza i znanej jako Socjometryczna Skala Akceptacji oraz dwuwymiarowego modelu Johna D. Coie, Kennetha A. Dodge’a i Heide Capotelli.

Słowa kluczowe

diagnostyka pedagogiczna dziecko kompetencja społeczna pedagogika wczesnoszkolna

Bibliografia

Asher S.R., Rose A.J. (1999). Wspieranie społeczno-emocjonalnego przystosowania dziecka do środowiska rówieśniczego. W: P. Salovey, D.J. Sluyter (red.), Rozwój emocjonalny a inteligencja emocjonalna. Problemy edukacyjne. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis.

Bielecka E. (2003). Metoda socjometrii i jej zastosowanie w pracy wychowawczej. W: J. Izdebska (red.), Dziecko w rodzinie i w środowisku rówieśniczym. Białystok: Wyd. Trans Humana.

Bogucki J. (2009). Modele statusów socjometrycznych: Socjometryczna skala akceptacji autorstwa M. Pilkiewicza oraz dwuwymiarowy model zespołu J.D. Coie’a, K.A. Dodge’a i H. Copotelli. Analiza porównawcza. W: M. Deptuła (red.), Profilaktyka w grupach ryzyka, Część 1 – Diagnoza. Warszawa: Wyd. PARPAMEDIA.

Borkowski J. (2003). Podstawy psychologii społecznej. Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA.

Deptuła M. (1996). Koncepcja diagnozy rozwoju społecznego dzieci w klasach I-IV. Bydgoszcz: Wyd. Uczelniane WSP.

Grabowska E. (1994). Socjometria. W: A. Góralski (red.), Metody badań pedagogicznych. Warszawa: Wyd. WSPS.

Jarosz E. (2006). Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego. Katowice: Wyd. UŚ.

Kielar-Turska M. (2008). Rozwój człowieka w pełnym cyklu życia. W: J. Strelau (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki. Podstawy psychologii. T. 1. Gdańsk: GWP.

Konarzewski K. (2000). Jak uprawiać badania oświatowe. Metodologia praktyczna. Warszawa: WSiP.

Pilkiewicz M. (1973a). Socjometryczna Skala Akceptacji jako technika badania pozycji jednostki w nieformalnej strukturze grupy. W: L. Wołoszynowa (red.), Materiały do nauczania psychologii. Seria III, Metody badań psychologicznych, T. 2. Warszawa: PWN.

Pilkiewicz M. (1973b). Techniki socjometryczne. Wprowadzenie do badań. W: L. Wołoszynowa (red.), Materiały do nauczania psychologii. Seria III, T. 2. Warszawa: PWN.

Rubacha K. (2008). Metodologia badań nad edukacją. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Schaffer H.R. (2006). Rozwój społeczny. Dzieciństwo i młodość. Kraków: Wyd. UJ.