Teoria wychowania państwowego Kazimierza Sośnickiego

Abstrakt

Teoria wychowania państwowego Kazimierza Sośnickiego (1883-1975) zajmuje się ciągle aktualnym problemem relacji między wychowaniem a polityką. Podejście obiektywizujące Sośnickiego wyraża się w tworzeniu ponadideologicznej teorii. Tutaj centralnym zagadnieniem pozostaje kategoria „etosu państwowego”, który stanowiąc zbiór zasad postępowania, staje się, jak powtarzał Sośnicki, życiową siłą każdego zespołu ludzkiego. Doniosła rola etosu w życiu jednostek oraz zespołów ludzkich ma wpływ na wyznaczanie zadań wychowawczych. Odpowiednie zaś ukształtowanie właściwości psychicznych człowieka miałoby na celu przezwyciężanie kolizji społecznych. Projektowana w perspektywie roli społecznej teoria pedagogiczna Sośnickiego bez wątpienia wzbogacała i inspirowała sobie współczesną pedagogikę, ale i współcześnie wydatnie może przysłużyć się rzeczywistości edukacyjnej.

Słowa kluczowe

Bibliografia

Gajda J. (2006). Pedagogika kultury w zarysie. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Gajdamowicz H. (1991). Teoria wychowania i nauczania Kazimierza Sośnickiego w świetle założeń pedagogiki filozoficznej. Łódź: Wyd. UŁ.

Półturzycki J. (2003). Kazimierz Sośnicki – człowiek i dzieło. W: R. Góralska, J. Półturzycki, E.A. Wesołowska, W. Wojdyło (red.), Kazimierz Sośnicki – twórca dydaktyki polskiej. Toruń – Płock: Wyd. UMK, NOVUM.

Siemieniecka D. (2009). Wychowanie państwowe – wartość ponadczasowa czy przeżytek? W: B. Siemieniecki (red.). Współczesne odniesienia edukacyjne do pedagogiki Kazimierza Sośnickiego. Toruń: Wyd. Adam Marszałek.

Sośnicki K. (1933). Podstawy wychowania państwowego. Lwów – Warszawa: Książnica – Atlas.

Wesołowska E. A. (2003). Wychowanie państwowe według Kazimierza Sośnickiego. W: R. Góralska, J. Półturzycki, E. A. Wesołowska, W. Wojdyło (red.). Kazimierz Sośnicki – twórca dydaktyki polskiej. Toruń – Płock: Wyd. UMK, NOVUM.

Wołoszyn S. (1998). Nauki o wychowaniu w Polsce w XX wieku. Próba syntetycznego zarysu na tle powszechnym. Kielce: Strzelec.