Edukacja w warunkach zmian cywilizacyjnych

Abstrakt

Zmiana jest obecnie jednym z najczęściej używanych terminów, za pomocą którego próbuje się opisywać, charakteryzować, analizować czy wyjaśniać szereg zjawisk, jakie dokonują się we współczesnym świecie. Jednym ze sposobów ułatwiających człowiekowi odnajdywanie się w tej skomplikowanej współczesności jest edukacja. To edukacja stwarza szanse zrozumienia świata, który nas otacza, zmian, jakie w nim zachodzą, ale także zmian, jakie dokonują się w nas samych, jako członkach określonych grup zawodowych, społecznych, określonych narodów, jako mieszkańcach „globalnej wioski”, ale także jako w pełni autonomicznych jednostkach. Dotyczy to zarówno edukacji dzieci i młodzieży, jak i edukacji osób dorosłych będących w okresie aktywności zawodowej, a także w tzw. trzecim wieku. dotyczy to edukacji szkolnej, ale też pozaszkolnej, ogólnej i zawodowej, realizowanej w specjalnie do tego celu powołanych instytucjach, ale także w sposób samodzielny. Uznając nieuniknioność zmian, w niniejszym artykule zaakcentowano rolę edukacji w przygotowaniu jednostki do życia i pracy w świecie zmiany.

Słowa kluczowe

Bibliografia

Bauman Z. (2007). Płynne życie. Kraków: Wydawnictwo Literackie.

Beck U. (2002). Społeczeństwo ryzyka. W drodze do innej nowoczesności. Warszawa: Wyd. Scholar.

Beck U., Giddens A., Lash S. (2009). Modernizacja refleksyjna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Delors J. (1998). Edukacja. Jest w niej ukryty skarb. Warszawa: Wyd. UNESCO.

Fabry J. B. (2006). Introduzione alla logoterapia, cyt. za E. Fizzotti. Aby być wolnym. Kielce: Wydawnictwo Jedność.

Fromm E. (2000). Niech się stanie człowiek. Z psychologii etyki. Warszawa-Wrocław: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Gerlach R. (2001). Dylematy kształcenia zawodowego w Polsce na tle porównawczym. W: Kształcenie zawodowe: Pedagogika i psychologia. Pod red. T. Lewowickiego, J. Wilsz, I. Ziaziuna, N. Nyczkało. Częstochowa-Kijów.

Gerlach R. (2011). Edukacja zawodowa wobec zmiany cywilizacyjnej. Edukacja. Studia. Badania. Innowacje, nr 2.

Giddens. A. (2004). Socjologia. Warszawa: PWN.

Giddens A. (2010). Nowoczesność i tożsamość. „Ja” i społeczeństwo w epoce późnej Nowoczesności. Warszawa: PWN.

Holden R. (2004). Inteligencja sukcesu. Warszawa: Wydawnictwo Amber Sp. z o.o.

Kwieciński Z. (1999). Edukacja wobec nadziei i zagrożeń współczesności. W: Humanistyka przełomu wieków. Pod red. J. Kozieleckiego. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie żak.

Kwieciński Z. (2007). Potrzeba alfabetyzacji krytycznej. W: J. Rutkowiak, D. Kubinowski, M. Nowak (red.), Edukacja, moralność, sfera publiczna. Materiały z IV Ogólnopolskiego Zjazdu Pedagogicznego. Lublin: Oficyna Wydawnicza „Verba”.

Lowe. J. (1982). Rozwój oświaty dorosłych. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

Legrand P. (1995). Obszary permanentnej samoedukacji. Warszawa: TWWP.

Nauczanie i uczenie się. Na drodze do uczącego się społeczeństwa (1997). Warszawa: Wyższa Szkoła Pedagogiczna TWP.

Suchodolski B. (1983). Wychowanie i strategia życia. Warszawa: WSiP.

Toffler A. (1986). Trzecia fala. Warszawa: PIW.